Uzaklar cepheler,
Uzun seneler,
Isıran soğuklar,
Kemiren açlıklar
Top mermileri,
Düşman süngüleri,
Hepsi vız geldi
Çünkü Polyam'ın resmi göğsümdeydi
Savaş bitti
Benim savaşım bitmedi
Kaybolmalar
Kavuşma özlemleri
Köyler, şehirler kaybolmuştu, benim gibi
Bir umutla kayıplar çeşmesindeyim
Orada bulurum Polyamı belki
Uzaktan gördüğüm herkes
Ona benziyor
O an kalbim daralıyor, nefes alamıyorum
Umutsuzum artık
Onu bulamıyorum
Kuşlar söyledi
O da beni çok aramış
Benden, sadece 5 dakika önce
Kayıplar çeşmesinden ayrılmış
Umutsuzdum, vazgeçmiştim aramaktan
Yıllar sonra
Beklenmedik bir anda
Karşılaştım onunla
Bir tren garında
Beş dakikam vardı
Yolculuğumun başlamasına
Ama Polyam diye sarılamadım
İki çocuğu ve kocasıyla gidişlerine baktım
O an dünyanın bütün ölümlerini aradım
Umutlarım, hayallerim, yıllarım
Sadece 10 dakikada yanıp kül oldular
Yazgının böylesi
Bana rast geldi