Uyku da bir ölümdür derler
Uykudayken katil mi sayalım kendimizi?
Kendi kendimizin katili
Kadınsak tan ağarınca anne oluruz
Sabah yeniden doğururuz kendimizi
Doğum sancılarını tekrar tekrar çekip
Yeniden ağlarız başlayan güne
Dört duvar arasına gömülü cenin gibiyiz
Ha duvarlara gömülmüşsün ha ana karnına
Kendini dışarı attığında
Hayat karşılar acımasızlığıyla
Sevgi silahını kullanmaktan başka çare yoktur
Defalarca ölüp ölüp dirilen
Çiçek gibi insanlarız her mevsim yenilenen
Kaç gün yaşadıksa o sayıda tohumuz
Geceye saklanan, gündüz çiçeklenen
Sevgi ile büyütülür tohumlar
Sevgi ile büyütülür çocuklar
Hayatın anlamının sevgi olduğunu bilen
Kaç kişi kaldık şurada?
Her gün yeniden doğduğumuzu bilen
Sevgi ile büyütülen
Müjgân Akyüz Dündar
