İnternette gezinirken yüzlerce Müjgân şiirine rastlıyorum.
Bir tane de ben yazmak istedim.
Müjgan
Bulutlu ve rüzgârlı bir cümle yalnız kaldı
Şimdi bitti yalnızlık, her cümle yaren oldu
Sanki şiir kaçacak ellerim arasından
Bekle güzel sevdiğim, az bekle bahar geldi
Kalbimde kıpırtılar; saçlarını bir saldı
Parkta sözleştik O'nla, beni bekliyor canan
Üzerinde kırmızı elbiseyle çok yaman
İnşallah utanç duymaz ellerim karasından
Sadece ben değilim bu güzelliğe yanan
Sabır Halilim sabır, sabır taşı ol dayan
Sokağımda gezerken ardı sıra bakarım
Onun bir bakışına koca şehri yakarım
Hele bir de öptü mü Müjgân'ı yarasından
Şarap içmişler gibi yürüyüşte sakarım
Deli gömleği giyer boynuma taş takarım
Müjgân Akyüz Dündar
