Gök, dudaklarını ısırdı usulca,
ilk damla düştü bir gülün alnına.
Serin bir telaşla titredi toprak,
kokusu çocukluğumdan bir mektup sanki.
Yağmur, ince bir danteldi gökyüzünde,
rüzgârın saçlarında dolaşan bir sevgili.
Her damla bir sır fısıldar cama
"Unutma" der, "aşklar da yağmur gibi gelir…"
Çatılardan şiir sızar,
her olukta bir mısra yıkanır.
Sokak lambaları ıslak hayallere döner,
gölgesinde sarhoş yürür gecenin kalbi.
Bir damla, kirpiğime dokunur usulca,
"Ben geldim," der, "senin iç sesinim."
Göğsümde çiçek açar gri bulutlar,
sessizliğe damlayan bir huzur gibi.
Yağmur diner.
Ama o hep kalır
iz bırakır taşta, tende,
ve en çok da
susarak bekleyen gönüllerde.
Müjgân Akyüz Dündar
(
Yağmurun Dilinde başlıklı yazı
MüjganAKYÜZ tarafından
6/30/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
