Gözlerinle yanarken, küle dönmüştüm sanki
Bu rüyanın bittiği bir yerdeyim inanki
Saçlarından kaldı tel işte şimdi şurada
Yalnızlığa düşünce, bîçar kaldım burada
Gecelere sığınan gölgem var zaman içi
Ayrılıklar büyüdü solarken zemin içi
Adını her anışta titrer hece dilimde
Yangın oldum dağlarda, söndüm kendi elimle
İzini süremem ki şimdi ıssız izdesin
Sözlerin kırıldığı solgun bir denizdesin
Kalbimde geziniyor kırık hayali taşlar
Bir yıldız kayıyorken, bütün dünya yavaşlar
Zaman dönerse dönsün, dönemez biten aşklar
Yollara serilirmiş solmuş yapraklı meşkler
Aynaya baktığımda sensin her türlü gizde
Delikanlı ânımda, söndüm gittim ben bizde
Müjgân Akyüz Dündar