Gözlerin kapandı yangın oldu gök
İçimi solgun bir nisan gibi sök


Toprak da ağlıyor, taş da suskun bak
Gölgene sarıldım her gece ıslak
Beni dua gibi yükselirken yak
Saati ölüme   kurarım ana

Tarlada bıraktın canım derini
Ekmekle yoğrulmuş alın terini
Kokladım ömrünün geçen yerini
İçimde bin yara, sararım ana


Güller açmaz şimdi o eski bahçe  
Kuş dili gibiydi  sendeki  lehçe
Yokluğun yükünü taşımaz serçe
Bir garip yolcuyum, sorarım ana


Yastığım soğudu, sesin yok artık
Geceye sinmişsin, yıldızlar yırtık
Göz yaşlarım oldu gözümde  atık
Özlemini taşa  sürerim  ana
 

Sen gittin bir yanı eksik bu dünya
Kaldım tek başıma, dönmem bir hülya
Ben senle doluyum, senleyim  güya
Resmini duvarda  ararım ana


Müjgan Akyüz Dündar
( Anam Anam başlıklı yazı MüjganAKYÜZ tarafından 7/1/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu