Sessizce yaşayıp durdun
Kimse
seni bilmeyecek
Kendine
bir dünya kurdun
Kimse
seni bilmeyecek
İnsan
kalmaktı muradın
Hiç
duyulmadı feryadın
Çabuk
unutuldu adın
Kimse
seni bilmeyecek
Ne
çaldırdın ne de çaldın
Bu
dünyadan murat aldın
Kenarda
köşede kaldın
Kimse
seni bilmeyecek
Beyhude
geçti hayatın
Ne
katın vardı ne yatın
Mavi
gök kubbeydi çatın
Kimse
seni bilmeyecek
Seni
kötü bilecekler
Sen
ağlarken gülecekler
Sen
gidince gelecekler
Kimse
seni bilmeyecek
Ölümün
duyulmayacak
Naaşın
yuyulmayacak
Mezarın
oyulmayacak
Kimse
seni bilmeyecek
Üşüyeceksin
korlarda
Yok
olacaksın varlarda
Kaybolacaksın
kırlarda
Kimse
seni bilmeyecek
Koşmayacaklar
peşinden
Ayrılacaksın
eşinden
Uyanacaksın
düşünden
Kimse
seni bilmeyecek
Yaraları
deşeceksin
Uçurumdan
düşeceksin
Kabrini
sen eşeceksin
Kimse
seni bilmeyecek
Mum
misali solacaksın
Ortalıkta
kalacaksın
Yok
hükmünde olacaksın
Kimse
seni bilmeyecek
M.
NİHAT MALKOÇ