S/özlendiðim kelimelerim, babam kâh sana kâh anneme ithaf ettiðim þiirlerim yazýlarým…

Kapýp da koyuvermek mi?

Ne münasebet ve de haþa, yüce Rabbim mademki sensin iklimlerden iklimlere seken kuþlarýn ve polenlerin ve kâinatýn Yaratýcýsý ve Sahibi ben kim oluyorum da…

Babam, kabrinden taþarsýn bilirim benim caným yandýkça sen de huzur bulmazsýn ne de olsa senin ilk göz aðrýn göz bebeðindim ya, þimdi…

Geceler hudutsuz babam gün ve insanlar arsýz ve doyumsuz.

Ýklimlerden hep mi güz hep mi üzülür insan?

Yüz göz olmamak adýna insanlarla ve de direncimi saklý tutmak adýna gaipten gelen bir coþkum ve enerjim olsa bile günüm günüme denk deðil.

Baþýmýn döndüðü baþýmýn döndürüldüðü ve benim tek Sahibim tek Kurtarýcým iken Mevla iki arada bir derede karalayýp peþi sýra gidiyorum kaderin tekerlek izinde gerçi tekeri kýrýk ama düzenin.

Esefle söylenen zalim ve yalanlarýný katýk eden asla da aklýma gelmezdi hani en yakýnlarým tarafýndan ihanete uðrayacaðýmý meðerse hayatýn merkezi imiþ adýna para denen kâðýt parçasý.

Mealim sevgi beni doyuran ve hüzün hýrkam nasýl da sökük düðmeleri ben yine de düzgün giyinip insanlýða olan saygýmla düþüyorum yollara ama þükürler olsun ki düþkün deðilim ne de düþ görüyorum gözüm açýk çünkü her þey aslýnda gözümün tam da önünde apaçýk beni iþaret ediyormuþ.

Bir minval ki son zamanlarda sapkýn ruhlarýn teyakkuzunda ar bildiðim ne varsa namusum üstüne yemin ettiðim týpký senden ve annemden öðrendiðim üzere.

Girift bir yalnýzlýk.

Alý al morum mor mevsimin.

Yaz desen yaz deðil güz desen güz deðil.

Bir de ‘’yaz’’ diyen iç sesim yok mu?

Ýyi de hangi ara be babam?

Nasýl ki sen branþýnda baþarýlý bir Edebiyat öðretmeniydin neden þimdi yoksun yanýmda?

Öznemse gizli deðil artýk ve ben sanýk sandalyesindeyim.

Bir emir kipi ki üstüme yaðan nurun narýn iz düþümü:

Elbet iman gücüme sýký sýký sarýldýðým ve sadece Rabbime sýðýndýðým…

Kimler kimler gitti bir bilsen.

Ruhum Araf’ta týpký anneminki gibi.

Balyoz yemiþ sözcükler ve besinler ve serumlar ve makineye baðlý yaþayan annem.

En sevindiðim ise ne, biliyor musun?

Þükürler olsun ki bir Allah’ýn kulu ne bana ne de anneme acýyor çünkü ben kimseye el açmýyorum ve baþým dimdik yürüyorum yolumda…

Yarýna ne olur, bilinmez ama bil ki: içim rahat ve huzurlu, babacýðým.

Seni çok özledim çok.

Bana uyguladýðýn baskýyý ve kýzgýnlýðýný ve sevgi dolu yüreðini çok özledim.

Evet, sen hep baskýcý ve otoriter bir erk idin ve ben þimdi anlýyorum ki: senin evladýný koruma içgüdünle bir o kadar istemeyerek yapmýþsýn bunca baskýyý.

Namusumla.

Þerefimle yaþamam senin ve annem sayesinde imiþ meðer.

Hüznün muadili körpe yüreðim.

Müdavimi olduðum hayatýn arka bahçesi ve kordan çitleri.

Kâh senin çimen yeþili ela gözlerine çekmiþken göz rengim ve kardeþimin de annemin de mavi olan göz rengi…

Sanýrým ilk gün çizilmiþ kimin kime sevdalý ve baðýmlý olduðu.

Sevgimi harcýyorum bol keseden.

Saygýmý saklý tutuyorum da insanlýk adýna.

Ne izbedir ne metruk haletiruhiyem baþým dönse de dimdik elbet annem uðruna ve Rabbin izniyle.

Her anlamda çökük çökkün olmasý gereken dizlerim ve omuzlarým mý?

Asla, babacýðým çünkü ben senin kýzýným ve annemin.

Tüm öðretiler bana verdiðiniz öðütler ve þerefim üstüne ant içip yaþadýðým yaþattýðým kadar da umudumu ve Rabbim yaþattýðý kadar annemi ve beni ben illa ki sahip çýkacaðým o yaralý kadýna.

Hali hazýrda çok þey var söylemek istediðim sadece Allah’ýn bildiði ve ben birkaç kiþiyle paylaþmak istedim ki…

Yüzüme kapanan kapýlar.

Yüzüme kapanan telefonlar.

Hiddetlerini ve öfkelerini yüzüme boca edenler.

Akýl verenler.

Aklýmý alanlar…

Ve ben her þeye herkese raðmen dimdik ayaktayým.

Yokluk içinde büyümedim ve ben her þeyi ailemde gördüm ve öðrendim asla tok evin aç kedisi olmadým gel gör ki…

Sonradan görme addedilen iki ayaklý zebanilerin varlýðýna nail olduktan sonra anladým ki…

Ve evet, iþim zor baba týpký senin de çektiklerinin yanýnda sana malum olduðunu da biliyorum benim ve annemin tüm yaþadýklarýnýn.

Kabir azabý çekme sen yeter ki ve ruhun þad olsun ve en azýndan sen de bana ve anneme oradan gönder dualarýný çünkü çok ihtiyacým var.

Elbette ölümsüz deðiliz hiç birimiz elbet annem de bunca badire atlatýp saðlýk sorunlarý ile yýllardýr baþ etmeye çalýþýrken ve baba…

Annemden tamamen ümidini kesenler de var/mýþ bilmediðim kadar iyi de çýkmadýk candan ümit kesilir mi ve bunu sadece Rahman bilir.

Kaçýncý vardiyasý gece nöbetlerimin ve hep annem ölüme yaklaþmýþken onu bulduðum ve 112 ile nerede ise arkadaþ olduðum.

Allah razý olsun devletimden doktorlardan Rabbime þükürler olsun ki anneciðim emin ellerde ve ben ondan ýrak olmanýn verdiði acýyý da umursamýyorum çünkü hiç olmadýðý kadar annemin caný yanmakta.

Gözlerinin feri mi?

Rabbime þükürler olsun.

Gülümseyen yüzü mü?

Ýnþallah o günler de gelecek.

Basireti b/aðlanmýþ mutluluklar ve sevinçler.

Bir Allah’ýn kuluna öykünmediðim kadar da her nasýlsa bana insanlar illa ki deðiþik edalarla itiraflarda bulunurlar ve ben onlarýn gülen yüzüne inandýðým kadar da baþýma dert açýyorum.

Her þey meydanda.

Bilen bilmeyen ve sananlar umurumda deðil, baba çünkü her þeyi tüm çýplaklýðý ile bilen Rabbim var ve rahmetini hikmetini esirgemeyen.

Kalbimden geçenleri en iyi O bilir.

Çektiklerimi de ve çekincelerimi.

Ýlahi Rüzgârý an itibari ile duyumsuyorum ve üþümüyorum ve terlemiyorum oysaki…

An itibari ile benim de annemin de çoktan pes etmiþ olmamýz gerekirken ruhuma huzur anneme sýhhat veren verecek olan yine sadece O ve yüce Allah kimsenin tekelinde deðil.

Sýnandýðýma delalet.

Sýðýndýðým kime malum.

Kabýma sýðamadýðým günleri az da olsa geride býraktým ve sayamayacaðým kadar acýyla ihanetle baþ baþayým.

Rahmetli babaannem ve onun gözbebeði geride kalan son evladý iken sen, babacýðým: ana oðul ne zorluklardan ne yokluklardan geçmiþsiniz ve diþiyle týrnaðý ile helalinden kazanan sen baba bu güzel ülkenin bir eðitim neferi olan sen ve eðitimciliðinde annem de yardýmcý olurken bana dünyalarý veren ailem.

Dünyalarým varsýn çalýnsýn.

Varsýn ýslýklanayým ardýmdan.

Varsýn parayý da pulu da mutluluðu da ýskalayým.

Bu dünya geçici, babam yoksa an itibari ile sen yanýmda olurdun ve iþte paye vermediðim paraya tapýnanlar yüzünden düþtüðümüz durum.

Ne açým ne açýktayým þükürler olsun ki.

Yarýna çýkmaz dedikleri caným annemse yoðun bakýmda verdiði mücadeleyi sürdürüyor.

Rabbim yeter ki güç ve saðlýk ve ömür versin bana ki anneme bakayým sahip çýkayým ve ölümüne sevdiðim kadýn ve…

Ve Rabbim beni af etsin çünkü ben annemi inanýlmaz çok sevdim eðer ki bir þirk ise bu, af etsin beni Allah’ým çünkü sevginin en büyüðünü elbet Rabbime sunmalýyým sunuyorum da.

Çok sevme beni, diyen annem.

Kendini çok sev ve kendine iyi bak, diyen annem.

Ve aralýksýz not aldýklarý amel defterim.

Bense öðrenci ruhumla çocuk kalbimle bin yaþýnda olsam bile kendimi genç ve dinamik hissettiðim kadar da yakýným Rabbime.

Bu köy senin o köy benim, sen ve anneciðin bir ömür güzel yurdumu tavaf etmiþken öðretmenliðin de insanlýðýn da baba olmanýn da hakkýný veren sen, babam biliyorum ki bu zor günleri atlattýðýmýzda annem ve ben, huzura kavuþacaksýn.

Babalar günün kutlu olsun, babacýðým.

Babalar günün kutlu olsun, annem çünkü babam gittikten sonra içine düþtüðümüz boþluðu sen, gösterdiðin olaðan üstü gayretinle sen hoþluða çevirdin.

Ýkinizi da çok seviyorum ve bir araya geleceðimiz günlerin özlemi ile yaþýyorum elbet takdir-i Ýlahi…