Açtýðým açacaðým her paranteze yýðabilirim kýrgýn gönlümü payidar olmasýný dilediðim kadar sevginin dilemmasýnda yanan bir ateþim ben belki de ateþ semazenlerini vurguladýðý üzere üstat Nurullah Gencin…

Ýzafi bir santralmýþ meðer yaþamak hani hani…

Zýt kutuplarýn birbirini çektiði.

Ývedilikle dile gelmesi gereken de bir kelammýþ hani verdiðim selamýn yitip gittiði ve geri dönmediði.

Metazori bir iklimdir eþlik eden sevginin bütçesindeki o kara delik.

Meali ölüm olan bir yorgandýr belki de üstümüze örtülesi.

Manen yýlgýn ve yanýk mý?

Mizacý bitik mi?

Asla ve asla yolumdan dönmeyeceðimin ibaresidir kalemimle tutunduðum hayatýn ve insanlarýn gerçek yüzü bir yanýp bir sönenmiþ de hani fýtratý dünyevi iliþkilerin ve doyumsuz nefislerin alt kümesi.

Ýnsanýz.

Ýnsan olmaya meyyal.

Ýdamesi kaderin sözünde saklý iken hemhal olduðumuz þu devasa cihan ve yaþanasý nice karabasan.

Bir müsvedde ise gün, gecenin zikri ve zifiri ile alt etmek adýna zalimi ve kalantor gölgelerden kalan geride aslýnda günbegün büyüyen iman gücüm.

Soyut bir rahledir serildiðim.

Somut bir dünyadýr da kalemimle dile getirdiðim.

Bir soykýrým ise yaþamak ve soyaðacýmda saklý tuttuðum dileklerim ve baðladýðým çaputlarým.

Bir düþ ya da gözüm açýk gördüðüm.

Bir karabasan mý yoksa gerçeklerin tekbir verdiði ve temkinle yaþamanýn da getirisi her üstü örtülü insanýn da gerçek yüzünü tek bilen iken yüce Huda.

Günü kovuþturdum.

Geceye sýmsýký sarýldým.

Zikrime denk iken fikrim…

Ben sevdiðim kadar avundum ve avuttum içimdeki mahzun çocuðu.

Bir dil yarasý.

Bir yürek yarasý.

Þiirlerimse dilaltý.

Bir hezeyan ise tetiklenen.

Bir heyecan iken dinmeyen.

Ve kýblemde yanýp tutuþtuðum kadar da elzem içimden geçeni sunduðum evren.

Kat izi gönlün kararan göðün tümsekleri bense hali hazýrda umutla sektiðim hayat yolculuðunda gün sayýyorum aslýnda hayatý öðütüyorum aslýnda kâinat öðütlüyor bana ne yapmam gerektiðini.

Kulum þaþarým.

Kulum af dilerim.

Yanlýþa düþmekten korktuðum kadar yan çizen yalancýlardan ve yalanlardan uzak dururum ama nereye kadar nereye?

Elbet boyumu aþan sözler etmem ve haizi olduðum o tek zerre ile koþarým Hakkýn Yolunda varmak adýna Rabbin Dergâhýna.

Bir hüzün seli ki neþreden.

Bir duygu saðanaðý ki neþrettiðim.

Nesli tükenmiþ iyi insanlarýn peþinde gide gele aslýnda tavaf etmiþken evreni tekabül eden her yeni gün her sýkýntý ile bilediðim kadar da yüreðimi ve bükemediðim bileði öpmeye gönülden razý.

Kat çýktýðým basamaklar ve üstüm baþým kat izi.

Ütülenmiþ duygularýn tutukluk yaptýðý ve doðaçlama sevdiðim doðaçlama yazdýðým hak hukuk tanýmayan kimse yanlýþ yola sapmaktan korkarým.

Köhne bir lahit.

Kýrýk bir pencere.

Kýrgýn yüreðim.

Kýrýlmaz iken direncim ve dirayetim ve sýnandýðým kadar da razýyým kaderime yeter ki günümü aratmasýn yüce Tanrý.

Bir kaos belki de hayatýn sunumu ve de karmaþa.

Katýksýz bir zulüm mazlum olmanýn bedelini ödesem de þikayet etmeye hakkým yok iþte ne de olsa Hakkýn yolunda yanlýþa sapmadan yaþamakla sevmekle iþtigalim.

Önümü göremediðim mi?

Ya, arkamda kalanlar?

Ya, sýrtýmdaki hançerden damlayan kanlara ne demeli?

Bir iksir ise gün ýþýðý.

Bir denklem ise yaþamak.

Dengimin olup olmadýðýndan ziyade ben tüm insanlarý eþit gördüðüm kadar da reþittir duygularým.

Yaradan’dan dolayý yaratýlaný sevdiðim ve iþte benim hikâyem böyle baþladý.

Ne izbelerde geçti ömür ne de kurada bana çýktý büyük ikramiye ve yüreðimle sevk ettiðim duygular sehven yalnýz olsam da Rabbin verdiði güç ile tecelli olan her ýþýkta her umutta teselli bulmaz mý insan?

Bir ýrmaksa akan.

Bazense kuruyan dere yataðý.

Nemli gönlün surelere sýðýndýðý ve yalancý suretlerde rast geldiðim ihaneti ve zulmü de pekiþtiren iken hayatýn çetrefilli yollarýnda tavaf ettiðim kadar duygu minvalinde göðsüm nasýl da kabarýr sevginin ve umudun dolduruþu ile.

Ýsyaný elbet bastýrdým.

Ýzahý var ya da yok varsýn yarý yolda býrakýlayým.

Rencide edilse yürek ne ki?

Ben iklimlerden güzü sevdikten sonra.

Gücüme güç katanýn.

Gücümden dökülen günahlarýmýn.

Gönlümü geniþ tuttuðum kadar da firar ettim edeceðim kendimden.

Kendimden kendime yaptýðým yolculuðu dahi geride býrakan þu hüzün resitalinde nedir sahi insanlarýn yok yere öykündüðü ve bir türlü üstesinden gelemedikleri açlýklarý?

Sunumu kaderin.

Sürmenaj da olmuþ iken insan iklimi.

Feryat figan deðil fitne fücur hiç deðil feleðinden çemberinden geçenlere aldýrýþ etmeden ben hala masum da iyi kalmanýn mücadelesini verirken asla da haz etmem hani kalpleri ve gözleri perdeli insanlardan ve iþte uçuþan yalanlar ve zümrede saklý isyan bense idrak ettiðim kadar da ibraz ediyorum yüreðimi inkârý ne mümkün ve de itiraf ettiðim kadar kendime olan biteni saf tuttuðum iyiliðin ve evlat olmanýn da haddinden fazla verdiði huzur ve umutla ve coþkuyla sarýlýyorum hem hayata hem içimdeki çocuða.

Manen infilak etmiþ nice insan.

Firar etmiþ nice duygu ve de…

Firaký dünün finali günün ve pekiþen huzurun asaletinde ar bildiðim kadar da yaþadýðým hayat kimse kýyýsýndan köþesinden çekiþtiren ve de düþmez iken yakamdan isyan dolu gölgelerin de uzaðýna kaçýyorum ve de…

Son söz henüz söylenmemiþken mümkün mü geri durmam mümkün mü bayraðýmý ve asamý elimden býrakmam?

Yüzü suyuna hürmeten kaderin ve inhisarýnda iken kederin Allah rýzasý için yaþamanýn da bedellerini ödüyorum ve iþte anbean daha da büyüyor maneviyatým ve itikadým.

Aþkýn haresi.

Yalnýzlýðýn hilal kaþý.

Bazense derdest edilmiþ yürek iklimimde saklý ne var ne yok sunumda ve iþte Rabbimin kudretinden asla þüphe etmezken ne kadar aciz olduðumu bir kere daha ispatladý bana evren.

Söküklerim.

Salkým saçak sözcüklerim.

Ýtibar ettiðim kadar da itibar görmek adýna…

Veryansýn dahi etmeden feveran eden zalime dönüp bakmazken ben sadece insanlýðýn semasýnda bazen bir bulut oluyorum bazen ufka konup d/aðlanan kalbimle berat ediyorum ve hamt ediyorum þükürsüz de geçmez iken günüm ve aným ve iþte geceyi dahi aydýnlýk kýlan O Iþýða nasýl da müteþekkirim.

Ne kibirli ne kindar ne yalancý.

Aslolana sýðýndýðým kadar da inhisarýnda kaderin bir nemden deðil bir nedenden hiç deðil tahakkuk eden neyse ve yaþadýðým ve yaþayacaðým elbet baþým gözüm üstüne yüce Rabbim.

Sana sýðýndýðým.

Sana sokulduðum.

Günahlarýmý da af etmen adýna…

Kul olmanýn ve evlat olmanýn bilinci ile savuruyorum duygularýmý bazen savunduðum bazen avunduðum ama sevgiyle inançla teselli bulduðum kadar tecelli eden her tevafuk elbet kâinatýn ön gördüðü üzeredir ve ben sadece Rabbimden istiyorum.