Yazýlar Men Dakka Dukka

MEN DAKKA DUKKA

Yýllar önceydi bir lisede öðretmenlik yapýyordum. Bir öðrencimin velisi geldi. O da Milli Eðitimde bir idareci. Bir ilköðretimde müdür yardýmcýsýydý. Amirinin kendisine baský yaptýðýný söylüyordu. Bu mobbingin onu bunalttýðýný yana yakýla anlatýyordu. Üstelik amirinin onun gibi ayný sendikadan ve ayný görüþten olduðunu ifade ediyor bu durumu anlayamadýðýný “ekliyordu sözlerine.
Þaþýrmýþtým. Durumu ben de izah edemiyordum. Adý geçen müdürün kayýn biraderimin komþusu olduðunu biliyordu. Kayýn biraderim ondan sitayiþle bahsediyordu. Nasýl olurdu böyle bir durum ortaya çýkardý. Bir yanlýþ vardý bir yerlerde. Biri yanlýþ yapýyordu. Ben bir anlam veremiyordum.
Okul müdürüyle bir kez karþýlaþmýþtýk kayýn biraderin evine gittiðimde. Tanýþmýþtýk. Ýyi bir intiba býrakmýþtý bende. Ama öyle uzun boylu görüþme imkâný bulamamýþtýk.
Yýllar geçti ben o okuldan ayrýlmak zorunda kaldým. Baþka bir okula tayin oldum. Bir dönem sonra da bahsi geçen öðrenci velisi idareci bizim okula tayin oldu. Hay tayin olmaz olaydý. Ondan önceki idareciyle aram çok iyi olduðu halde bu amirinin tavrýndan þikâyet eden adam ayný tavrý bana takýnýyor kendince bana psikolojik baský: mobbingin uyguluyordu. Allah’ým dedim sen ne büyüksün iþte bu adamýn sýrrý þimdi ortaya çýktý. Bu adamla tanýþtýðýma, onunla ayný görüþten olduðuma, ayný sendikadan olduðuma yazýklar olsun diyordum. Ayný kýbleye yöneldiðimize yazýklar olsun diyordum.
Allah adildir diyordum. Bana þikâyet ettiðin baský düzenin bana kendisi yapýyordu. Utanmaz adam diyordum sana dinin bunu mu emrediyor. Onlar kâfirlere karþý þiddetli, müminlere karþý alçak gönüllü olmayacaklar mýydý? Nerde? Tam tersi. Ýþte þimdi neden Müslümanlar olarak belimizin doðrulmadýðýný anlýyordu. Bu Ýslam’ca olmayan davranýþlarýmýzdan yalnýzca bir tanesiydi.’ Men Dakka dukka ‘diyordum. Çalma kapýmý çalarlar kapýný. Demek sen çevrende senin görüþünü paylaþan her kese bunu yapýyorsun ki sana bunu yapýyorlar. O zaman þikâyet etmeye hakkýn yok. Þimdi düþünüyorum ben de mi baþkalarýna bunu yapýyorum da bana da yapýyorlar. Tabi bunu benim bilmem imkân yok. Ýpucunu yakaladým. Bundan sonra bu ipucundan yola çýkarak kendi yanlýþýmý yakalayabileceðim için mutluyum.
Dahasý içimizden nicelerinin her hangi bir makama geldiklerinde ne kadar deðiþtiklerine þahit olmuþtum. En yakýn arkadaþlarýmdan birçoðunu idareci olduktan sonra deðiþmiþ görmüþ durumu oldukça yadýrgamýþtým. Bu yüzden idareci olmaya hiç meyl etmemiþ teklif edildiðinde de reddetmiþtim. Ýnsanlarýn nasýl bu kadar çabuk deðiþebileceklerine ihtimal vermiyor her defasýnda hayal kýrýklýðýna uðruyordum. Ayný kiþilerin ben onlardan uzaklaþtýðým zamanlarda deðiþip bana karþý daha alçak gönüllü ve insancýl davranmalarý da bana hep ikiyüzlülük olarak görünmüþtü. Ben de ondan sonra o kiþilerden soðumuþ onlarý insan yerine koymamaya baþlamýþtým. Ýyi de yaptýðýmý düþünmüþtüm hep. Þimdi bile bunun yanlýþ olmadýðýný düþünüyorum.
Toplumumuzda bu tip insanlar ne kadar da çok. Makamlarýnýn üstüne yükselemeyip onu baþlarýnýn üstüne alanlar. Sorsan hepsi, idealist, sorsan hepsi inanç eri, sorsan hepsi ideal adamý. Ama nerde? Konuþunca mangalda kül býrakmazlar. Eyleme gelince inançlarýyla taban tabana zýt eylem içindeler ama farkýnda deðiller. Þimdi düþünüyorum acaba ben de öyle miyim? Belki de. Bunu bir araþtýrmalýyým. Ýþte bana kendimi anlamak için bir ipucu daha. Belki iki ipucu da bir yola çýkýyor.
Olsun sonuçta kendimi biraz daha tanýyabileceðim. Ne diyor o kelamý kibar 'Kendini bilen Rabbini bilir'.

Ahmet Kemal