Yetmiyor, bazen kifayet etmiyor
Yürekte hissedilenler, dile gelenler gizleniyor, söylenemiyor
Ayný lisan konuþulsa da, hissiyat anlaþýlmayýnca olmuyor, keder baþlýyor
Gözler bakýyor, dil susuyor, hal çekiliyor, zahir olan ne varsa manadan uzaklaþýyor


Sen güya sahiplenmek istiyorsun
Her aný sorguluyorsun, nefesi boðuyorsun ve yýldýrýyorsun
Ne bir hudut tanýyorsun ve ne de hakký teslim ediyorsun, mahkûm ediyorsun
Ne sessiz bakýþlarým ve nede boynumu büktüren suskunluklarým yetmiyor az geliyor


Hasrettiðim varlýðýmda yetmiyor
Solgunluðum sanki keyif veriyor, ne dilin susuyor ne halin
Resmettiðin ne kadar melalin varsa ve manaya hasret kalýnca nizah çýkýyor
Ne okuma keyfi býraktýn, ne yalnýzlýðýn kadrine kandýrdýn, ne bir hal býraktýn, ne har


Artýk yalnýzlýðýma açýyor bahar
Yýllara sâri suskunluðumda her nazar hazana açýlan ardý
Zan neþet buldukça, hasredilen kalbi ses anlaþýlmayýnca, geriye ne kalýyor
Dil ne gariplik yaþýyor, gözler baksa da temaþa etmiyor, hal çekiliyor, kalpte inliyor


Yazma diyorsun, ne anlýyorsun
Okumadýðýn aþikârken bahanelerde bilmem ne buluyorsun
Talan ediyorsun, suskunluðumu yanlýþ telakki ediyorsun, hiç anlamýyorsun
Mahiyetine kimi almýþsan ve duygusallýðýnla etkinde býrakmýþsan zevke dalýyorsun


Haiz olduðun hukuku ihlal ediyorsun
Manalý nazarlarýnla ve kahýrlý lafzýnla uzaklaþtýrýyorsun
Issýz sokaklarýn, kuytu köþelerin hamiyetine gark ediyorsun, yýldýrýyorsun
Yaþamak varken, umut kalbimde harken, nedameti terk etmem arken, anlamýyorsun


Gizlenen ne varsa ve hesap mutlaksa
Sen bizzat yargýçlýða koyulunca, elbette mahkûm karþýnda
Ne anlýyorsun, hangi maksada binaen yapýyorsun ve hatta kar sýnýyorsun
Ne yýllara sâri yorgunluðumu ve ne de ruhumun o hicran damlalarýný hiç anlamadýn


Mustafa CÝLASUN