Israrcı bir düş’ ün yansımasıdır içimden tüten buhar.

Afaki aşkın da süremediğim saltanatı.

Göğün g/izinde saklı bir katreyim ben

Edimlerimde saklı hayaller

Ve peşine düştüğüm hayalet sevgililer…

 

İçimin izdihamına yasladığım bir şiir ne ki?

Ruhumun verandasında cirit atan bir hikâye ya da?

Yâdı dünün yareni gönlün

Sükûnet dilediğim Rabbim bahşettiği.

 

Çünkü ben şair değilim

Bilakis…

Şiirlerle örülü bedenim ve belleğim ve güftem

Hazır ol da serencamı yalnızlığın

Göğün kerpetenle açabildiğim kapısı.

 

Ben bir isyanım:

Af ola, Tanrım.

Ben bir kulum ve sadece Sana taparım:

Rahmetinin indinde büyümeyen bir çocuk

Verdiğin rızkın her lokmasında şerh düştüğüm

Sabrım ve şükrüm ve metanetim

Ve dinmek bilmeyen dirayetim.

 

Afaki bir bulutum da…

Seyrinde cihanın bozguna uğradığım ne ki?

Ölen masum çocukların yanında ve başında

İsyan ettiğim ölü ruhlar bulvarı;

İkaz ettiğim iç sesim

Hem, nemlidir benim yüreğim ve gözlerim

Nedamet yüklü iblisin sönük feri

Çürük dişlerinde zalimin;

Çiğnediği ölü eti…

 

Afaki bir Yıldız’ım da:

Ön görülen bir isim rahmetli halamın saklı iken bendeki

Akıbeti

Lafügüzaf lakin:

Aşkla erdiğim hidayetin seferisi

Bir yangınım ki:

Külüm de bir gülüm de.

Künyemde saklı ismim

Zarf atan iblisine şerrine lanet okuduğum

Bestesiyim ben sevginin

Güftesiyim de aşkın

Goncam da saklı içimde gülücüğüm de

Ölümün teninde sür git yangın

 

Acının neferi

Sözcüklerin de uçup da şapkası göründü mü keli…

Külliyen yalan şiirlerim olmadan yaşadığım

Külliyen de yalan:

Kimse beni şair diye anan

Çünkü ben şair değilim bilakis şiir

Edimlerimde saklı ömür

El aman demeden yazdığım kadar

Yazgıma kani

Aşkın da hamisi kalemi

Deşifre ettiğim sözcüklerin fendi

Elbette yüreğimi yendi

Acının feri.

 

Hâkim olana

Hükümranlığında Rabbin kefil olana

Kâfi olana

Adı aşkla anılana talibim

Varsın olsun sonum ölüm

Elbet soyum sofum ve kümüm

Aşkın idamesi bir sözcük

Yalnızlığın emaneti yürek

Yâdı esaretin

Yanmaya acı gerek

Ve hüzün

Yüklendiğim kadar

 

İlla ki yazacağım şiir

Her ne kadar şair olmasam da

Şiirin hası ve hazzı ve haizi olduğum kadar

Yalnızlığıma

Nasıl ki kefil kalemim

Sürçü lisan ettiysem af ola, sen sevgili şair:

Budur benim süregelen cüzi gücüm

Aşkla hamt ettiğim kadar

Özleme ve hüzne rağbet ettiğim kadar

Yettiği kadar kalemin gücü ve ömür…

 

 


( Çünkü Ben Şair Değilim... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 23.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu