Israrcı bir düş’ ün yansımasıdır
içimden tüten buhar.
Afaki aşkın da süremediğim saltanatı.
Göğün g/izinde saklı bir katreyim ben
Edimlerimde saklı hayaller
Ve peşine düştüğüm hayalet
sevgililer…
İçimin izdihamına yasladığım bir şiir
ne ki?
Ruhumun verandasında cirit atan bir hikâye
ya da?
Yâdı dünün yareni gönlün
Sükûnet dilediğim Rabbim bahşettiği.
Çünkü ben şair değilim
Bilakis…
Şiirlerle örülü bedenim ve belleğim
ve güftem
Hazır ol da serencamı yalnızlığın
Göğün kerpetenle açabildiğim kapısı.
Ben bir isyanım:
Af ola, Tanrım.
Ben bir kulum ve sadece Sana taparım:
Rahmetinin indinde büyümeyen bir
çocuk
Verdiğin rızkın her lokmasında şerh
düştüğüm
Sabrım ve şükrüm ve metanetim
Ve dinmek bilmeyen dirayetim.
Afaki bir bulutum da…
Seyrinde cihanın bozguna uğradığım ne
ki?
Ölen masum çocukların yanında ve
başında
İsyan ettiğim ölü ruhlar bulvarı;
İkaz ettiğim iç sesim
Hem, nemlidir benim yüreğim ve
gözlerim
Nedamet yüklü iblisin sönük feri
Çürük dişlerinde zalimin;
Çiğnediği ölü eti…
Afaki bir Yıldız’ım da:
Ön görülen bir isim rahmetli halamın
saklı iken bendeki
Akıbeti
Lafügüzaf lakin:
Aşkla erdiğim hidayetin seferisi
Bir yangınım ki:
Külüm de bir gülüm de.
Künyemde saklı ismim
Zarf atan iblisine şerrine lanet
okuduğum
Bestesiyim ben sevginin
Güftesiyim de aşkın
Goncam da saklı içimde gülücüğüm de
Ölümün teninde sür git yangın
Acının neferi
Sözcüklerin de uçup da şapkası
göründü mü keli…
Külliyen yalan şiirlerim olmadan
yaşadığım
Külliyen de yalan:
Kimse beni şair diye anan
Çünkü ben şair değilim bilakis şiir
Edimlerimde saklı ömür
El aman demeden yazdığım kadar
Yazgıma kani
Aşkın da hamisi kalemi
Deşifre ettiğim sözcüklerin fendi
Elbette yüreğimi yendi
Acının feri.
Hâkim olana
Hükümranlığında Rabbin kefil olana
Kâfi olana
Adı aşkla anılana talibim
Varsın olsun sonum ölüm
Elbet soyum sofum ve kümüm
Aşkın idamesi bir sözcük
Yalnızlığın emaneti yürek
Yâdı esaretin
Yanmaya acı gerek
Ve hüzün
Yüklendiğim kadar
İlla ki yazacağım şiir
Her ne kadar şair olmasam da
Şiirin hası ve hazzı ve haizi olduğum
kadar
Yalnızlığıma
Nasıl ki kefil kalemim
Sürçü lisan ettiysem af ola, sen
sevgili şair:
Budur benim süregelen cüzi gücüm
Aşkla hamt ettiğim kadar
Özleme ve hüzne rağbet ettiğim kadar
Yettiği kadar kalemin gücü ve ömür…