Dede ocağına acılar yarası sardı
Yarasına merhem sürecek hiç kimsesi yok
Yarası derindendir
Acısı sancısı hiç dinmez
İnsan sözü yıllanmış şarap gibi
Eski günler mezara gömüldü
Merhamet vicdan,saygı,sevgi
Hiç kalmamış
Köy yağmurları kan akıyor
Ne ağlaması,ne gülmesi
Nede yaşaması belli
Dört mevsimler gibi ne olduğu belirsiz
Akrabalık,dostluk bitti
Devir birbirinin arkasında dedikodu etme deviri oldu
Aşkı,sevdası,sevgisi hep yalan dolan
Dünya yalan dünyası değil
Asıl yalancı olan insanlardır
Aldatanları gurursuzları karaktersizleri diz boyu
İnsanlığı sürgüne saldılar
Kısacası ölüm hariç
Herşey yalan dolan
Güven kelimesi diye hiç bir söz laf kalmadı
Evin ocağın yuvasız kaldı
Can dedem
Dede ocağına baykuşlar konmuş
Viran oldu
Haraba oldu köy evi
Can dede sen yoksun diye
Köy evi sahipsiz yetim öksüz kaldı
Yerin izin belli
Elin kızı,elin oğlu acımaz
Elin kızı elin oğlu
Halden kederden anlamaz
Herkes kendi çıkarını düşünürler
Köy evi sessiz sedasız kaldı
Sesler duyulmuyor
Köy insansız kaldı
Kapıyı çalan yok
Gelip gören yok
Köy evini kendi hallerine bıraktılar
Sobası tütmüyor
Hani nerde dede sesi
Rüzgâr gibi esip gitti
Köy evi kendi haline terk edilmiş
Unutulmuş silinmiş
Tahtın yıkılsın zalim felek
Köy evi böyle sahipsiz yetim mi kalacaktı
Şimdi köyde yazı kışı belli değil
Ayrılıkların,sahipsizliğin hastalığına kapılmış
Köy havasının güneşi yağmuru
Rüzgârları belli değil
Köy dağları ovaları
Çakallara kurtlara domuzlara kaldı
Eskisi gibi köyünde tadı tuzu kalmamış
Üzümünde pestilinde
Pekmezinden peynirinden
İncirinden tat kalmamış
Kuru toprak olmuş bitkileri
Ağaçlarında ağaç kalmadı
İnsanlarında insanlık kalmamış
Ekmek tuz şeker
Mermi,kurşun silah
Cana kalan yaralı yürek
Gece gündüz
Sevdalar karadır
Güneş yağmur
Sevgiler ateş gibi yakıcı
Fırtına rüzgar
Aşklar doğruları siler süpürür
Yara sızı hiç dinmeyen yaradır
Eskiler yeniler küllenmiş
Geride kalan kara taş kara mezar
Yaz aşkı,kış aşkı
Şimdi ki aşklar mevsimlik gibidir
Dökülen yapraklar gibi dökülüyorlar
Hiç kimse kimsenin çocukluğunu yaşatmazlar
Ancak çocukluk sevdasından acımasızca ayırırlar
Ne yaşayan yeşerir
Nede yaşamayan yeşerir
Ağaç kökü gibi
Bitki tohumu gibi
Kuma toprağa gömerler
Zaza mahsun Tuğrul
(
Dede Ocağına Baykuşlar Konmuş başlıklı yazı
zaza mahsun tarafından
25.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.