İNCEDEN İNCE
Ahmet Ayaz
………………..
Bir hayli düşündüm inceden ince
……………Yunus rüyalarıma girince
…………………Dedim ki kendi kendime
…………………………………Ben kimim?
Atımı kırbaçlayıp
Koşturdum erenlerin peşi sıra
Zeytin dalı attım sokaklara
Güller çiçekler yolladım gönüllere
Düştüm yaban ellere
……………………Ateşe ırmağa baktım
…………………………..Meşaleler yaktım
……………………………..Ve su gibi aktım
…………………………….Okyanuslara doğru
Coştum coştum coştum
Dağları bayırları aştım
Delice…
…………………………….Aslında ben
…………………………..Ölülere kefen
Deliler için dokunmuş bir kumaşım
Sevgi
………Şefkat
……………..Hoş gürüdür
……………………. Benim,
………………………...Ekmeğim aşım
Yerlerde sürünür başım
Ben, yetimlere yoldaş
Kimsesizlere gardaşım
…………………..Ben;
…………………..Rahmetli babam gibi,
………………….Öz yurdunda
………………….Yurtsuz Yuvasız kalanlara
…………………. Ağlamışım, senelerdir.
Yine,
Bir hayli düşündüm inceden ince
İşin aslına gelince
Alnım açık yüzüm pak
Ve sonum toprak olacak
AHMET AYAZ
Hayatı-Eserleri-Edebi Şahsiyeti
Baskı 2 Sayfa 112