Bir adı daha var İlla’nın… Siz bilmeyin

Kör uyanıyor kışlık duygularım,

Uyunamamış gecelerde

Sağır kalkıyor dişlenmiş çarşaflarım

Sesin gecenin üçü İlla…

Çekiçle örs arasında

Yüzün ertesi günümün mecmuası

Ön yüzleri kırılıyor bakadurduğum aynalarımın,

Gözlerim darmadağın

Yüzüm düşüyor sabaha kırıklıklarla

Düğümlü bir mendil oluyorum,

Hüzün demlerken iki dilim açlığım

Bayramlık alınmamış çocuklarla

Kırk kapıda kırk kilitsin İlla,

Alçak sesle konuşulmuş odalarda

Meselayım sanki seninle,

Sözün gelimi

Gücüme gidiyor bir daha,

Işıkları yakmadan sarılmışlıklarım

Yağmurlu bir,

Öğleden sonrası oluyorum

Yağmur yüzlü kızların

Bir kitap olsam keşke diyorum,

Taş mekteplerde

Ya da bir tüy kalemi

Boş sanılan sayfaların

Dününe uzanabilsem ahlarının,

Yetmeyen boyumla

Sana değmesinler diye İlla

On üç kere kıskansam,

A  ile başlayan elleri

B leri üç kere,

İki şehrin,

Dört bir yanında

Bana aydınlıkta sarılsan,

Hep sonra

Alsan bekaretini onlardan,

Versen bana İlla

Bereli dünlerinin merhemi gibi,

Sür diyorum beni her yanına İlla

Ya da beş yerimden bıçakla,

Eski şarkıların nakaratlarıyla

Ya da…

Hadi gel de,

Derinden çekilmiş bir of la

İsminden kuş yapayım,

Hazeran sandalyeli masamda

Uçayım,

Seviyor demeyi ezberlettiğim papatyalarımla