kaç kez geçtiydim sokaðýnýzdan o allý yeþilli balonlarýn yerini çöp bidonlarý almýþ ellerinde leblebi tozu ve akide þeker kaplý çocuklar nereye gülerler artýk yüzleri hangi geçmiþe güler 6 þubat depreminde depreþen yerlerimizin yerine tuz bastýk yarým kalan anýlarýn yerine yýrtýk tül perdeler gerildi ya savaþýn vurdumduymaz aymazlýðý çitlembik kokacaktý çocuklar kim bilir doktor hemþire öðretmen olacaklardý alýnlarýna kara çalýnmayacaktý hani ve soðuk Selvi altý mezarlarýnda enseleri rüzgar görmeyecekti vah insanoðlu her þey gibi bunu da unuttun yazý güzü sevdayý gerçek özü içine çocuk hasreti körelmiþ anayý ve balonlarý hangi kapýya götüreceði meçhul babayý avazý çýktýðý kadar baðýran þu çaðayý dikenden pýtrak haneye dönmüþ genç kýzlarýn avurtlarýnda ne var bilir misin kendinden aymaz beyler ki onlar kahvede pineklemekten baþka neydiler hangi boþluklara yama oldular hangi açlýk doyurdu benliklerini gezinti serzeniþlerin neresinden evrilir bu ten nereye çekip gitmek lazým  nereye sýðar bu beyin üst üste tuðla yýðýný bu evler karþý evin cumbasýndan salýnan karanfiller göðsü baðrý açýk çocuklar gençlik salonlarýna alýnan iki fakir sinema bileti ve yosun tutmuþ eller sýkýþtýrýlmýþ birkaç mýsýr patlaðý yüzü suyu hürmetine dile gömülmüþ acýlar yüze pelesenk acýlar...

köyün deresinde vicdan çitiler kadýnlar pýtrak dolmuþ tumanlarýný toprakla yýkarlar akþam hoþ görünmek adýna pinti ve piþkin beylerine...

iþte dedim nereye gidersen ve nereye gömersen kötülüðe gömülü anýlarýný yine oradan baþlar hayat bitli palas ceketinin ceplerine birkaç metelik mecidiye direnmenin gücüdür zaman hangi derelere dökülürse dökülsün alýn teri yine bittiðin yerden baþlarsýn hayata gam maçý kaç olursa olsun zamandan...

bu üvez sancýlanmalarýnýn gülüsündür artýk...