Kadın
demem o ki!
ne zaman gelsem bu bahçeye
güllerin ve hatmi çiçeklerinin
sıcacık açtığını
göz doldurduğunu
gördüm...
saksı yüzlerindeki o samimi
göz atışlarını
ve saksıya doluşan
gözpınarlarındaki yaşı
karışır ahengime
tomur olmuş
söz aşinalıkları
pirim...
ölü cennetin kuşları garip
saçlarına doluşan gazel
acılardan pörsümüş
alışkanlık halleri
dönerdim evet
o beş para etmez eve
verandalarında gizli
sevmek yaralarım....
ben ki!
nice kumrunun kursağına
yar doldurmuşum
nice anaya ağıt
eğri belli bardaklara
ruj cilası/
dön deselerdi
kendimden gittiğim
kadınlık gururuma
biçare yalnızlıklar gömerdim
yeniden büyüsün diye
kardelenler...
(
Kadın başlıklı yazı
prens tarafından
8.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
