BEN DE KUL OLDUM DEME
Kum bile hasret iken bahardaki yağmura
Kavrulup da yanmadan sakın "Çöl oldum" deme
Çile ile yoğrulup dönüşmeden hamura
"Coştum, taştım, piştim ve ben de kül oldum" deme.
Dertlere müpteladır aşığın dertli bağrı
Vecde batmışken duymaz ayyuka çıksa ağrı
Almazsan seherlerde o bülbülden bir çağrı
Gülşende tomurcuktum," Ben de gül oldum" deme.
Toprak kapar bir nice hilal gibi kaşları
Hak için dökemezsen gözlerinden yaşları
Çiğnemeden geçmezler ezilmeyen taşları
Benliği çiğnetmeden "Ben de yol oldum" deme.
Yaban otu bitmenden lale, sümbül derilmez
Aşk ile yanmayana aşkın sırrı verilmez
Sine püryan olana sevda nedir sorulmaz
Yoksa Yusuf kokusu, "Ben de yel oldum" deme.
İbrahim Ethem gibi gel suya ser çulunu
Yunus gibi dervişe benzet sen de halini
Mevla imtihan eder elbet cümle kulunu
O sınavı geçmeden "Ben de kul oldum." deme.
Nuri Baş
( Ben De Kul Oldum Deme başlıklı yazı Nuri Baş tarafından 16.01.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu