Yüreklere koz düştü gözlere kanlı yaşlar
Fani olan dünyadan Hasan Abi de göçtü
Oturup ağlaşıyor bütün ıhvan kardaşlar
Bir kuş gibi o ruhu engin semaya uçtu.
Keder bürüdü bizi durmaz ağlar şu gözler
Candan seven her kişi unutmaz O'nu özler.
Yetim kaldı sohbetler yetim kaldı rahleler
Boynunu büktü sümbül bak ağlıyor laleler
Birer birer sönüyor yıldızlar ve haleler
Ay bile dönüp gitti kamer gözyaşı saçtı.
Unutulmaz o sima geçse de aylar yıllar
O'nu söyler nesiller O'nu anlatır diller. '
Çileyi harman yapıp hizmete koşan O'ydu
Ömrünün her deminde kükreyip çoşan O'ydu
Allah yolunda tufan, sel olup taşan O'ydu
Diktiği fidanları yeniden çiçek açtı.
Resulümüz bekliyor seni öbür alemde
Bizlerse boynu bükük kaldık sonsuz elemde.
İlimde derya deniz sırlar dolu gölüymüş
O ilim bahçesinin biten nazlı gülüymüş
Ihvanların abisi Rabb'ın salih kuluymuş
Örnek oldu bizlere daim bize yol açtı.
Âlî olsun ey Abi cennetteki makamın
Kulaklara küpedir her hayırlı kelamın.
Nuri Baş
(
Hasan Abi başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
22.01.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
