Öksüz kuþun
Yetim kedinin
Kanadý kýrýk ömrü üzgün yolu bozuk
Okul çaðý çocuðunun ve göçten göçe turnalarýyla sonbahar sarýsý flamingo pembesine
Git dediðin yollara dünyalara insanlara hayatlara gittim
Gördüm
Tanýdým ve tanýþtým
Herkesin diyar diyar olup bir yükü bir gamý bir derdi bir düþüncesi bir neþesi vardý
Kendince avunup eyleþmenin bahanelerinde karýþtým paylaþtým
Hepsi sendendi hepsi de sanaydý yoran yorulan hayatýn ýþýðý sesi nefesi ve gölgesi
Sana baþka iþ güç olay oturum konser mülakat imtihan meþguliyet yok
Senin iþin sevgiliyle meramý hoþ tutmak güzelliklere yunup yýkanýp seviþmek
Senin iþin benimle yatak yorgan ev bark olmak dediydin ya ey aþk
Dediydim ki eyvallah
Ýmanýma ömrüme dediydim ki ne gelirsen seninle senden gelsin bana
Ýmanýma günüme özüme ömrüme ne giderse seninle bendem gitsin
Kundaðýna sarýldýðým eþikten beþikten beri sualine hatýrýna hatýrana eyvallah
Öksüzün yalnýzýn kimsesizin ve baþý kalabalýk gelmiþ geçmiþlerin dönüp dolaþtýðý hepsinden sana
Rengi solan dili susan dünya avlusunda durup dinlenmek için seninle
Herkes
Kendisiyle emsal bense ben, kimse kim..
Taa ki ebedi istirahatini seslenip çaðýrýncaya kadar kendi sesini kovalayan pilaklar gibi
Yorgunargýnlardan
Bir sokak ötesi bir baþka avlu bir baþka ýþýk bir baþka geçit bir baþka diyarsa
Bense ben, ömrünün ustasý çýraðý kalfasý öksüzü yitiði yahut bahtiyarý kimse kim..
Bir soluk ötesi bambaþka dünyaya kendinden her an hersaniye ceket ýslatan yapmurlardan
Çýralý çýrasýz yollardan
Gün gün eksilip azalan aylar yýllar ve haftalardan
Boyalý boyasýz sokaklardan
Çýkýp gideceksin

Seyfi Karaca….. Kasým/23