Ölümler çizdiler gözlerime – mapusane parmaklıklarıyla – Bir darağacıyla noktaladılar günlerimi. Özgürlüğümü aldılar elimden, üstümü aradılar. Yasakmış, içeriye sokamazmışım ümitlerimi, Hem neyime gerekmiş artık onlar, Sonra; karış karış aradılar gözlerimi, Karış karış seni buldular.. Şimdi, kulaklarımda bir senin sesin çınlamakta, Bir de koğuşta her gece duyduğumuz kilidin sesi. Yarın otuz altıncı günü bu kırık yaşamın, Sen burada neler olduğunu bilemezsin, Gündüzlerle başladığını bilemezsin akşamların, Bilemezsin ki..
2
Geceler hiçbir yerde böylesine korkunçlaşamaz. Rüyalarım dar ağacımı süsleyen tarla fareleriyle dolu, Çocukken bir tanesini, boynundan bir sicimle asmıştım, Şimdi öçlerini alacaklar, Ölüm marşımı, bahar şarkılarını bırakıp bir yana; Ağustos böcekleri çalacaklar..
3
Beyazı sevmezdim ben, bilirsin, Bana beyaz bir gömlek giydirecekler, Umarım, güneş gene doğmamış olacak, Çingene celladın paketinden bir sigara verecekler, Alay edercesine soracaklar son arzumu, Seni isteyeceğim, Altımdan sandalyeyi çekiverecekler, Darağacındaki açıları ikiye böleceğim...
( Noktalı Gün başlıklı yazı Orhun Basat tarafından 15.02.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
