Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir oktur yüreğime saplanan her bakışın
Sinemdeki o derin yaralar, hep gözlerin
Ebedi iflâh etmez insafsızca yakışın
Mahzun bir eda ile paralar hep gözlerin.
Ruhumu mahkûm etmiş, bedenimse esiri
Akıl koymaz insanda bakışların tesiri
Taşı suya çevirir, ölüyü eder diri
Darıları boşlukta sıralar hep gözlerin
Gaipten haberdardır, kumsalda iz yitirir
İster ise kavrulmuş çöllerde gül bitirir.
Beni benden koparıp, her gün sana getirir
Çıldırtır içindeki karalar, hep gözlerin.
Siyah hilal kaşında, zülfün tatlı busesi
Kırptıkça, uzaklardan duyulur kirpik sesi
Bebeğine nakşolmuş, sevginin her hecesi
Hüzünlü güfteleri, sıralar hep gözlerin