Online Üye
Online Ziyaretçi
Ruhum esaretiyle kıvranır depremlerin
Yüreğimi volkanlar istila etmiş bu gün.
Savurmakta narını beynime cehennemin
Fırtınalar, katlime zirâ ant içmiş bugün
Siyah gözlerindeki cellâvari bakışla,
Bulutlar mahzeninden beni dikizlemekte.
Zebani narasını andıran bir çıkışla,
Ateş mızraklarıyla hep beni izlemekte.
Sıkıştırdı yer ve gök, kapana döndü âlem
Katranlaşan ufuklar, ümitleri kararttı.
İnkıbaz deryasına saplanıp kaldı çarem,
Çırpındıkça çıkmaya, daha derine battı.
Şaha kalkmış denizler, dağlara meydan okur,
Feryat sedalarıyla yutarak nehirleri.
Tufan zincirini de, ‘Yüce Tezgâhtar’ dokur
İstese, âb-ı hayat eder tüm zehirleri.