sokak lebalep siyah...şiir istiyor içim
ben gideli çok olmadı henüz
bilirim sevdiğim...
az oldu ama oldu
biraz gece oldu,
ikiden sonraki hiç
biraz yağmur yağdı
her zamankinden bir ayrılış
her zamankinden bir özlem,
beni ben eden
biraz hüzün
çokça yüzün
bir görsen
nasıl da sıktı yanan avuçlarını
alıp götürdüğüm kendim
üşüdü öpüşler biriktiren dudaklarım,
yerinde yeller eserken sen
dizildi boğazıma
ayağımın tozunun ,
güle gülesi
bizken
çokken
düşünürken...hissederken
çengel bulmacalara asıldı ten,
birden
acıdı kabuğum incine ,
acıdık sedeflenirken
sonra...sonra işte...
dil döktü sonranın yollarına ,
yüz görümlüğüm
gül döktüm sevdiğim
mavi boncuklar taktım,
çiçek tellerine
gülümsedi halay mendilleri,
kırmızı kuşaklı sevdanın
dayadım alnımı içimin hoşluğuna,
seyreylerken tül ardını
sen büyüttü,
gölgenin düştüğü yerlerim
suyum denize erdi,
tomurcuklandı bahar
yelkenler suya değdi,
duygular fora
düştü düşünüm dara
düştüm zora
denizim dedi rüzgarına ,
ezberine bildiğim replikler
hadi seç...
es geç
ya da es geç
dilimledim bilinmeyen zamanları,
bir şiirin içine sevdiğim
mumlar yaktım yarınlarıma
diledim
ne diyeyim
dol gene yelkenime...ya da din
gayrısını sen bilirsin
Demir Mutlugil
