Para verdim çelik çomaksız çocuklara, güvercin tutacaklar.
Ve şiirler bağlayacağım ayak uçlarına, senden hiç bahsetmeyen…
Gecelikli bir gece,
Saç bağını çözüyor karanlığın
Şehrin tenhasında dün tozu
Güne sakal atıyor,
Tıraşsız yüzümün tebessümü
Deniz kapım önü
Sokak boş
Göz yakınsak
Hüzün süt liman
Onlarca çıt çıkarıyor,
Denizi çizdiğim bir çırpılar
Bir martı sevdadan bahsediyor,
Midye kabuklarına
Ağlaşıyor denizanalarının mavisi
Ünsüz ressamların şövalesinde
Alaca tuval İstanbul
İstanbul canımın içi…
Galata da Hezarfen bekliyor,
Kanatsız yağmur kuşları
Üsküdar da lokumsuz mendillere burun kıvırıyor,
Ev yapımı bir yalnızlık
Salacakta terini bırakıyor kıyıma dalgalar
Boğazım erguvan moru…
Elim ayağım dolaşıyor yapayalnız,
Şehrin uyurgezer bakışlarında
Balıkçı leğenlerinde,
Üstsüz geziniyor olta tatmış istavritler
Rüzgâr besliyor kıyı ağaçları,
Bir sandalı tütsüleyen zamana
Yakar top oynuyor tenhada,
İnler cinlerle, sevdaların üvey çocukları
Mahmur bakınıyor kız kulesi Leandros’a
Kırışmış sularda hiçleşiyor,
Meşalesi sönük Hero
Üç sabaha karşı daha ekliyorum zamana
Yarınlaşamıyor dün
Yarınlaşamıyorum…
Demir Mutlugil
(
Ev Yapımı Bir Yalnızlık başlıklı yazı
DemirMUTLUGİL tarafından
15.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
