Yüce bir duygunun adıydı aşk
Nice uçurumun kenarında
Hışımla yeryüzünü ıslatırken yağmur
Cam kenarına asılmış hayallerle
Günleri birer birer geçirirken
Gelmeyen vuslat içine kor düşürür Leyla
Denizi olmayan şehirlere açarsın içini
Halbuki sen orada değilsindir
Ağır yaralanan gökyüzüne doğru
Adını sayıklıyordur
Tıpkı Tanrı gibi
Mecnûn sana ne darıldı ne de seni terk etti Leyla
Kimi mahpus kalmış sözleri
Özgürlüğe kavuşturmaktı derdi sadece
Dilinden vurulmuşa dönüyordu
Elleri ceplerinde yırtılarak
Uykusundan çaldığında
Ortalıkta peri masalları volta atıyordu
Eşkıyalar gibi Leyla
Sana uzun uzun yolları vadederek
Ayrılarak Kayslığından
Kuşkuya düşmenden saklandı
Delilikti bu çünkü
Böylesi sevmek delilikti
Kapatıp kendini asılsız baharlara
Ağaçlara, dağlara, taşlara anlattı seni
Duymadın
Ama hissettin elbet
Uzaklığa attığını kendini
Seviştiğinde ruhunla
Kayslıktan Mecnûn'luğa terfi ettiğini
Anlamalısın
(
Leyla başlıklı yazı
Gecenin_Sesi tarafından
15.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
