Şiir Dediğin

ŞİİR DEDİĞİN!

 

Önce sustum dinledim, şiir geldi aklıma

Üstada kulak verdim, ele aldım defteri.

Döktüm varı yoğumu, hiç kalmadı saklıma

Karadan savunmaya, başa taktım miğferi.

 

Tam almalı dersini, etmeli işi ezber

Hıfız tamam olunca, takmalı fişi ezber

Kaybolsa tüm kitaplar, yazmalı kişi ezber

Pîrimizden aldığım, dersim altın değeri.

 

Nesir küsmüş kıyıda, kafiye de ne ayak

On dörtlüyü salladım, bağırdı ciyak ciyak

Kalem sürdüm namluya, hedefte ayak uyak

Tetikte hece vezni, nazireler mavzeri.

 

Birazcık zorlayıver, gör bakalım imgeyi

Koymalı yerli yere, heceyi, kelimeyi

Tedâî ettirmeli, kelimeler simgeyi

Kaynayınca mısralar, andırmalı mahşeri.

 

Gelinlik kız gibidir, özen istiyor aruz

Mefâilün, fâilün, fe’lüne kalmış maruz

Hicivler, taşlamalar, zuhur etse tebâruz

Nedir şiir dediğin, kitabın orta yeri!

 

Murat Kahraman Murâdî

21.03.2024/İst.
( Şiir Dediğin başlıklı yazı Murat Kahraman tarafından 22.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu