Aşkın karargâhında ararken
muhabbeti
Kalbimin kanadını kırdın canın sağ olsun
Artık kapımı çalmaz mutluluk rivayeti
Beni secde yerimden vurdun canın sağ olsun
Ar ettim yaşamaktan girdabında efkârın
Gönlümün gözlerinde damla damla yaş yârın
Kula kul etmek midir senin benden çıkarın
Kaderimle aramı gerdin canın sağ olsun
Sanki sana münhasır
cehennemim
cennetim
Yaşamak denen yolda kırıldı cesaretim
Benimle kabre gider
gönüllü esaretim
Pervaneyi ateşe sürdün canın sağ olsun
Yazım kışım belirsiz baharım yok güzüm yok
Kurumuş umudumu çiğnemene lüzum yok
Susturdum isyanımı gayrı sana sözüm yok
Sonunda defterimi dürdün canın sağ olsun
Bunca yangından sonra ister git ister gitme
Ben Anka değilim ki küle merhamet etme
Benim için sevdiğim
gözyaşını incitme
Diri diri toprağa verdin canın sağ olsun