Düşer isek bir gün ,kutlu yollara
Bizi de kavuştur yüce canana.
Aşkı yazar gönül, sessiz dillere
Su
ne gerek ,sevda içip kanana.
Bir damla gözyaşı hasretten çatlar
Takılsa omzuna nurdan kanatlar.
Dillerden dökülsün hep salavatlar
Yanıktır gönüller ,nurla donana.
Ey ağlayan gönül! sen de sevdalısın,
Seherde inleyen bir gül dalısın,
Sevda çiçeğinin yanık balısın.
Meded ey resul, bu gönlü yanana.
Haydi kervan durma, yollar ıraktır
Kavrulmuş gönüller çöller kuraktır
Kutlu kervan sanki bize buraktır
Resul bahçesine gelip konana.
Gün kavuştu, kervan hala yollarda
Bir tesbih dolaşır, mahzun dillerde...
Bugün başkalık var, açan güllerde
Resul kokar, ruhu nurla yunana.
Aşk ile ağlayıp candan geçtik
Hüznü , kevserindir diyerek içtik
Ak kefeni elle, alıp da biçtik
Korku olmaz canı, yare sunana.
(
Kervan başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
26.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
