Yazıcı OĞLU...
Yaylanın ufkunda ıssız dağlarda
Beyaz kefen biçti Yazıcı OĞLU.
Ecel yakaladı uçsuz soğuk çığlarda
Acı şerbet içti Yazıcı OĞLU..
İlkbahar bitmeden güneşi aktı
Yavruyu arkadan yetim bıraktı
Gözü yari arar yollar ıraktı
Uçsuz yerde göçtü Yazıcı OĞLU.
Çiçekler böcekler bahar beklerken
Daha yol başında cana giderken
Dünyadan ukbaya yol aldı erken
Sonsuzluğa uçtu Yazıcı OĞLU.
Üstünde bulutlar ağladı durdu
Anne ciğerine bir yara vurdu
Tüm sevenlerinin yüreği kordu
Başlarda bir taçtı Yazıcı OĞLU.
Keş dağı derlerdi bilmem neresi
Döngel mevkisinin bu mu töresi
Al kana büründü gönül yöresi
Toprakda gül açtı Yazıcı OĞLU.
Bütün halkı şokta cananı hasta
Gönlünün gülü can yoldaşı yasta
Bir feryadı figan koptu sivasta
Gözlere yaş saçtı Yazıcı OĞLU.
Fatma der toprağın nurun bol olsun
Kabrin gülistanlı cennet yol olsun
Tüm melekler sana kanat kol olsun
Kartal gibi geçti Yazıcı OĞLU.
Fatma Alageyik.
(
Yazıcı Oğlu başlıklı yazı
Fatma Bacı tarafından
26.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
