Yokluklar
Yolculuklarla bezenmiş
İsmin yüreğime işlenmiş
Kaç gün olmuş benden gideli
Saymadım
Adın işlemişti canıma
Gelişinin bir önemi yoktu
Hayat telafisi olmayan bir yer
Yüreğim sindirememiş gidişini
İçim içimi yer
Artık bezginim
Artın yorgun
Yokluğundan ne göreyim varlığını nerde buldum
Sen kalbimdin sen umudum
Ama gittin
Sayfalarca şiir eskittim bitti kağıtlarım mürekkebim
Ne yalnızlık soldu penceremde
Ne duvarda eridi zamanım
Sensiz
Kalbim de yok mutlu bir anım
Sevdalar satılır yokluk pazarında
Ve herkes boş heybelerine gebe bırakır vuslatları
Bekler
Gelişleri
Bekler dönüşleri
Bazıları vardırki
Seccadesi dürülü heybesinde
Yüreğindeki manayı hâk edebilmek için
İçindeki sevdayı pak edebilmek için yönelir kıbleye
Serer seccadesini
Ve aşkı dilenir maşuktan
Maşuk bir nazar eder
Bakışıyla aşığı sarhoş eder
Ve o zaman anlar aşık nasıl ölmeden taşıdığını bu sevdayı kalbinde
Çünkü Kays'ı mecnun kılan dünyanin
Elbet vardır bir planı
Şu temaşa dolu ömürde
Boş olan her gönüle ekmiştir bir bir aşk tohumlarını
Önce beşeri aşkla sınamıştır onları
Öyle çok sevmiştirki insan insanı
Çok geçmeden aşar bendini
Düşer aşkın derdine
Ya dünya söyle bu aşıkla derdin ne!
Hemen lafa girer dünya
Der bekle!
O kadar çok severki aşık mağuşu
Anlar sebeb o değildir
Sevmek can işidir
Cansa canana tabidir
Canansa sonsuz olandır
Aşk olandır
Bir olandır
İşte böyle böyle
Kays mecnuna döner
Aşıklar dervişe...