Deðerli Gönül Dostlarým,

Ýnsanoðlu erdemleri ve zaaflarý ile insandýr. Önemli olan bakýþ açýsýdýr. Söz sultanlarý güzel bakan güzel görür, güzel gören de güzel düþünür demiþler. Hz. Mevlâna, Mesnevi adlý meþhur eserinde þöyle bir olay anlatýr. “Ülkenin padiþahý alçak gönüllü, erdemli ve bilgin bir kiþiyi sarayýnda misafir eder. Saray o kadar güzeldir ki 1000 odalý, mobilyalar sedef iþlemeli, her taraf elmas, yakut, zümrüt gibi deðerli taþlarla süslenmiþ. Sarayda ne ararsan her þey var. Altýn ve gümüþle kaplanmýþ eþyalar. Hizmetçiler bir dediðini iki etmiyor. Her isteðin yerine getiriliyor. Her türlü güzellik burada. Misafir bu güzellik ve cömertlik karþýsýnda teþekkürlerini dile getirir. Muhteþem karþýlandýðý gibi öylede yolcu edilir. Bu bilge kiþi köyüne mutluluk içinde döner ve orada gördüðü güzellikleri anlatmakla bitiremez.

Aradan bir zaman geçtikten sonra padiþah bu seferde karasineði sarayýna misafir eder. Ona da her türlü hizmet yapýlýr. Sinek bu gösteriþli sarayda gezinir, dolaþýr ve günü doluncaya kadar yaþar. O da bilge kiþi gibi yolcu edilir. Karasinek arkadaþlarýnýn yanýna dönünce:
— Öyle anlatýldýðý gibi güzel bir yer deðil. Cömertliklerini de görmedim diyerek baþlar anlatmaya. Ortada öyle saray falan da görmedim. Koca sarayda iþe yarar sadece kara bir delik vardý. Çocuklar oraya tuvaletlerini yapýyorlardý. Ben de oralarda öteye beriye konarak vaktimi geçirdim. Saray denilen þey, sadece kocaman delikli bir tuvaletti…!” Mevlâna Hazretleri sözlerini þöyle baðlýyor.

“Ýçinde temizlik, güzellik ve iyilik olanlar, seni ve senin her þeyini güzel görürler veya güzelliðe yorarlar. Fakat içinde kötülük ve çirkinlik olanlar ise daima senin kötü yönlerini ve eksiklerini dillerine dolarlar. Bu insanlara dikkate alýp kendinden ve özünden ödün verme. Asaletini kaybetme. Kýskançlýklara ve kötü niyetlilere aldýrma. Sürekli güzellik ve doðruluk üzere ol. Dostlarýnýn güzel huylu, dürüst ve erdemli insanlar olmasýna dikkat et.”

Bizler olumsuz eleþtirilere takýlýp kalmamalý, yýkýcý ve yerinde olmayan eleþtirilere kulak vermemeliyiz. Yerinde ve yapýcý eleþtirilerden yararlanmasýný bilmeliyiz. Unutmayalým ki özünde baþarýsýzlýk ve tembellik olan insanlar ayný hikâyemizdeki karasineklere benzerler. Sürekli baþarýsýzlýklardan, zorluklardan, imkânsýzlýklardan söz edip dururlar. Olumsuz düþünürler. Karasinekler gibi olumsuzluklar üzerine konup kalkarlar. Çevrelerine de olumsuzluk aþýlar, umutsuzluk bulaþtýrýr ve mutsuzluk saçarlar.

Hayata olumlu bakan insanlarda ayný hikâyedeki bilge kiþi gibi özünde iyilik, güzellik olduðundan, her þeye güzel bakar, güzel görüp güzel düþünürler. Olumlu düþünenler çevrelerine umut, huzur ve mutluluk saçarlar. Güzel insanlarla birlikte yaþar, hayata da umutla bakarlar. Bu insanlar çevresine baþarý ve çalýþkanlýk öðütler, iþbirliði, yardýmlaþma ve dayanýþma içine girerler. Kendisine, ailesine ve insanlýða yararlý iþler peþinde koþarlar. Hayýrlý insan olurlar.