SEVDAM ATEŞTEN GÖMLEK
Ey yar kalbimden alıp taşlara koyduğun aşk,
Canımdan can koparmak, nasıl sonlatılır ki?
Özlemini çektiğin birine duyduğun aşk,
Kalben yaşanamadan nasıl anlatılır ki?
Yangın desem alev yok, ateş desem duman yok!
Gözlerden yaş dökmeye ağlamaya zaman yok!
Her şey üst üste geldi, aman desem aman yok!
Yardan ayrılmış kalbe söz mü dinletilir ki?
Güneş batmış doğmuyor, gönül gözü kör gibi;
Acıları gizleyen usta bir aktör gibi;
Sabahı göstermiyor karanlık nankör gibi;
Seslenmediğin kulak neden çınlatılır ki?
Suyunu vermedikçe nasıl kurursa çiçek,
Severken ayrılmalar nefes alırken ölmek…
Yüreklerin giydiği aşk denen kutsal gömlek,
Ayrılık çamuruyla niçin kirletilir ki?
Coşari içindeki yarım kalmış tümcenin;
Devamı dilde kalmış anlamsız düşüncenin;
Günahı hayli büyük bu ruhsal işkencenin.
Suçu sevmek olanlar, neden inletilir ki?
25.03.2024/Samsun
İbrahim COŞAR