SENİNLE
Bir
fincanın iki kenarıydık
Kalbimiz
sevdaya köpürür
Telvelerimiz
cihana dağılırdı…
Sonsuza
vuran isyanlarım vardı
Bir
tebessüm şakağından vurulmadan önce
İşte
gülüşünle başladı bütün hikâye
Hatırlıyorum
da
Âleme racon
kesmiştim, seninle…
Yüreğimde
devriye gezerdi ateş kuşları
Gözlerimde
ağulu bir bekleyişin, sızılarıyla...
Fırtınalara
kafa tutardım
Acı vız
gelir, tırıs giderdi
Ve tüm
dertler hizaya gelirdi.
İki nefes
arasında, yeniden severdik
Bütün
yüzler eski
Bütün
özlemler yabancıydı seninle…
Seni
sevmeyen şiirlerin eli kırılsın
Diye
haykırmak gelirdi içimden.
Çiçekler
güzelleşir
Karanlıklar
ışığa yenilirdi.
Gözlerimi
kırpmazdım o an kaybolacaksın diye.
En çözümsüz
denklemlerde
Bütün
sonuçlar sana çıkardı, seninle…
Denizleri
köpürten
Dalgaları
şahlandıran
Rüzgâra
karşı duran
Bütün
yanlışların ortasında
Tek
doğruydum, seninle…
Gündüzüm
b/aşka
Gecelerim
b/aşka
Senin için
sürgüne gönderirdim mısraları
Ne çok
sınadık oysa aşkı
Üç
noktaların bitmeyen sarmalında
Ateşten
çerağ olurdu şiirlerim
Usul usul
yanardım seninle…
Ah
sevdiğim!..
Ne ile
çarpsam
Ne ile
toplasam
Ne ile
bölsem
Ve hatta ne
ile çıkarsam
Sana çıkan
ihtimallerdeydim, seninle
Sana çıkan ihtimallerdeydim...
Âdem
EFİLOĞLU