Sivanmis süslenmis
Beyaz sokaklara yürüyen alli pullu bahar
Salkim sarmasik cicekleriyle tas merdivenlerden bir sahile
Bir kayiklara
Bir kumsallara
Bir de eski korsan denizcilerinden kalma hisar kaleye
Ismini agaclara yontmus duvarlara kertmis, öldükten sonraya kendini birakmayan
Bu dünyada harcanmak üzere besi bir yerdelerin ask diyari burasi
Hersey topragini tazeliyor güzelligin
Topragi güzellestikce insan kendi yerine güzellesiyor
Birazi akdeniz meltemlerine, birazi egeden lodoslu hircinca karayel..
Insan olmanin aynasinda  askla yatip kalkan  fisiltilarini dinliyor bahar
Nisan kadar güzel dönen cikrik, seslenen dil , bakan göz,  seven gönül
Dokundugu yeri yakip kavuruyor suyun aynasinda oynasan günes
Ve bir cok zor seyler kalin ve soguk giysilerini cikarip soyunarak
Gün isigina siyrilmak kadar güzel sicakligin tenine sarilip
Besi bir yerdelerin besi de sensin
Ciceksin
Coksun
Bastan cikarici öpüp koklamalara
Ve hepsinden daha güzeli ne yenmek ne de yenilmek
Bildin iste sensin,
Sevgilisin,  hepsinden de güzel..
 
Seyfi Karaca………..Nisan / 24