Yolcu
Sezsizce çekip giderken bir yaz akşamı,
Sarıldı ayaklarına ,demir kapıya dolanmış hanimelleri,
Ilık bir meltem dolaştı dallarda,
Bir iç çekti yerdeki bavulunu alırken.
Gideceği yeri belliyken meçhuldu
yinede yarınlar,
Açtı kınalı ellerini annesi,
Sana emanet dedi,
Ey her şeyin SAHİBİ.
Ağlamak kolayıydı işin,
Ama ağlamamak,ölüm gibi.
Dönmeden hızlıca ilerlerken,
Taksiye çabuk dedi,
Şehir uykuya dalarken,
Kafelerde yarını belli insanlar,
Garanti sevgilerin koynunda ,
gülüyorlardı..
Tuttuğu yaşları aktıkça
Geçmişinden kopuyordu,
Korkusunun içinde zehirli bir sarmaşık
sardıkça sarıyordu..
İçindeki koca boşluğu uzaklaştıkça,
Yüreği kadar küçülüyordu..
Arkasana hiç bakmadan başı dik,
Kalabalığı yararak yürürken,
Nedense bir tarafı,
onunla gelmiyordu..
ümit seyhan
(
Yolcu başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
7.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
