DUVAR

Işığın yanından ayrılalı,

Umutsuzluğu bir fersah artmıştı,

Öfkesini hatırladı, ilmiklerle kollarına bağladı

Bir duvarın önüne vardı,

Yarı ışık yarı karanlık bir gölge,

 

Uçuyordu duvarın üzerinde, okunu geçirdi yayına

Uçurdu ölümün adıyla, bir yaşayanın kalbine

Kılı bile kıpırdamadı,

Eros'un oku saplanırken kalbine,

Ölmeyeceğini anlamıştı sanki,

Alışmıştı çünkü o dağın orada

Daha beterinin gelmesini başına

 

Eros

-Durmalısın burada, geri dön yaşayanlar arasına

Uzak dur bu duvardan,

 

Prometheus

-İnadımı yenemez, karanlıkta saplanan o ok

Başımı vurur vurur dururum gerekirse sonsuza kadar,

Ölümün kalbine doğru giden bu duvara."

 

 

 

Eros

-Senden başkasına yarıyor senin aklın,

Yaşayanlara yaranamamışsın,

Yaslanacak kadar aciz misin ölülere?

 

Prometheus

-Hayır,

Sadece seviyorum onları

Kurtardıktan sonra yaslanmayacağım bir an bile."

Kayboldu gölge, duvar kalmıştı önünde

Yumruklarını savurdu olmadı,

Aklını kuşandı olmadı,

Kulakları duyuyordu bir kayanın gıcırtısını,

Başını kaldırdı ölülerin gökyüzüne,

Sisifos sonsuzlukta taşıyordu yine o kayayı

 

Seslendi

"Sisifos, sisifos hatırladın mı beni?"

Sisifos

Çok zaman geçti, burada benzer yüzler birbirlerine.

Prometheus

-Işığı çalıp saklamıştım, benim senin cezalarının sebebi

Gökyüzü herkesindir demiştim,

Kızmıştı Zeus tanrı bana, hatırladın mı beni şimdi?

 

 

Sisifos

-Hatırladım ne oldu senin başındaki kargalara,

Ne işler açtın başıma,

Aşk için karşı geldim gökyüzündeki tanrılara,

 

Prometheus

-Taşımalısın kayayı o doruğa

Gıcırtısıyla ritim tutsun kederli kalbin sana

Ulaştır onu azabının sonuna

Önümdeki duvarı, senin kaderin yıkacak, ben değil.

Sisifos, yardım et bana

Sisifos, yardım et bana.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SİSİFOS

Nasıl yardım etsin, bu aciz insan sana

Ölümsüzlüğe eriştim,

Tutsak edildim sonsuza kadar aynı anda,

 

Hatırladıklarım bir kaya, bir nehir

Kalbine gidemediğim bir sevgili, Poseidon'un sarayında

 

Prometheus

-Sen kendi kaderinin tanrısının,

İsyanın getirdi başına bunları, ancak o geri götürebilir.

Tahtın bu an, sonsuz kederin senin tanrılığın.

 

Sisifos

-Bahsettiğin tanrı yardım edemez ki bir başkasına,

Saplanır sonsuza kadar, kederine bu kayanın gıcırtısında

 

Prometheus

-O an ile o kayayı sonsuz azapta sen getirdin başına,

Yokuşlara itmeye çalıştın, kaydı elinden her seferinde

Farkında değilsin sebebinin bütün bunların

 

Sisifos

-Hükmü koydu Zeus, böyle olmalı bir tanrı

Kaderi bu şekilde yazdığında, yazgıma isyanın var mı?

Uzatmadan söyle bana

Prometheus

-Hükmü sen koydun başına, zincirleri ben vurdum kendime

İnanma Zeus tanrının bu cezayı yarattığına,

Sonucu sadece o taşıdı başına,

Değiştir, hayal et kayayı yuvarladığında o uca

Yıkılacağını bu duvarın"

Sisifos duraksadı, gözlerinde bir ateş çaktı

Işık getiren, ışığı taşımıştı ona

Çözmüştü düğümünü,

Talihini adımladı ardından,

Bu anı yaratan benim dedi sisifos

Koydu kayayı, dağın ucuna

Yıkıldı duvar, ölüler ülkesinden düşen

Sisifosun kararıyla.

( Prometheus başlıklı yazı cagril-tastan tarafından 9.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.