Seninle gezdiğimiz yerlerden geçtim bugün,
Aklıma geldi yine çekip gittiğin ogün.
Bir simidi paylaşıp yemiştik senle son gün,
bastığın topraklarda sanki izlerin kalmış.
Bir ağaç gölgesinde duran o tahta masa,
Belki hatırlamazdım adın benle yazmasa.
Şu an evli olurduk münafıklar olmasa,
Hatırımda sadece veda sözlerin kalmış.
Neye üzüleyimki şimdi hangi birine,
Kimseyi koyamadım inan senin yerine.
Seninde bir vefasız düşer elbet serine,
Benim bağrımı yakan güzel gözlerin kalmış
Gittiğin uzaklardan çıkıp gelsen diyorum,
Dünya benim olurdu yeminle biliyorum.
Bitir artık hasreti ben sensiz ölüyorum,
Bağrımda alev, alev yanan közlerin kalmış.
Ah bir gelsen diyorum son günüm olsa bile,
Ruhum sarılır inan kollarım kalsa bile.
Hafızamdaki yüzün sararıp solsa bile,
O masum bakışların tatlı nazların kalmış.
Unutmadım yeminle ne sevdanı ne seni,
Şerefimsin diyipte bıraktığın buseni.
Sen mazide bırakıp gitmiş olsan da beni,
Meryem’in hatırında sıcak yazların kalmış.
Meryem Keskin
16.04.2024