Bu gün acılarımı geride bıraktım
Sevdiklerimi hayal kırıklıklarımı
Ruhumun derinliklerinde vedalaştığım anılarımı
Geride bıraktım
Gidiyorum...
Ben hep sustuklarımdan vuruldum
Bu dünyada acıyı;
Ayrılığın, ihanetin en alçakçasını tattım
Tattırdılar ya da
Gidiyorum.
Bir avuç sevgi, bir nefes mutluluk
Ya da bir dost vefası bulamadım
Gidiyorum.
Soğuk bir odada yalnız kimsesiz
Hiç var olmamışım gibi
Sevdiğim, ya da bir sevenim olmamış gibi
Yalnızlığı koydum ceplerime
Yaşanmamışlıklarımı yazdım hikayeme:
Olur ya, belki bir gün okursun diye
Sensizliği örtü yaparak üzerime
Gidiyorum.
Gözlerimi pencereye çevirdim
Gökyüzünü gri bulutlar kaplamış
Yağmur damlaları ha indi ha inecek
Sanki gidişime hazırlanmış
Dostlarım, dost bildiklerim
İyi günümde hep yanımda
Yakınımda olanlar
Of…of ya uğruna ölürüm dediğim yar
Neredesin?., Neredesiniz
Bana son vedayı çok gören vefasızlar
Yar deyince bile
Kalbim volkan misali yanar
Anladım ki dostluk da sevda da,
Düşene kadar
Yalnız geldiğim bu dünyadan yine yalnız
Gidiyorum.
Ufkumda sadece beni hiç anlamayan
O vefasızın gözlerini görüyorum
Bunca acımasızlığın içinde
Sadece yârim olsaydı başucumda
Muhabbetle tutsaydı elimi
Ben tebessümle karşılardım
Bu soğuk ölümü
Tebessümle biliyorum.
Tarih 09.04.1987.
Bu gün özgürlüğe yürüyorum
Meryem Keskin.
25.04.2024
Not: bir film karakterine yazıldı
Bu şiir, hayali duygular.