Bazen gördüğümüz bir gülüş
Bazen yerden bulduğumuz bir lira
Bir anda mutlu etmez mi insanı?
Her ne olursa olsun sevmeli hayatı
Yaşamaya değer mi seksen yıl,
İnsanlardan nefret kusarak?
Oysa korkmaz mı insan
Tek başınayken insan?
Kim ne etti ki sana
Bu kadar nefret dolusun hayata?
Ömür dediğin geçiverir bir anda
Kıymetini bilmeli yaşamanın insan.
Kesmeye kıyamadığım saçlarım var
Sabaha alacağım ekmek var
Yarını görme isteğim var
Kim ne derse desin, yaşamaya ümidim var
Hıçkırarak ağladın kimi zaman
Hep ağlayacağını zannettin hayatta
Lakin kader herkses güler, ümit bağlayana
Kim ne derse desin, can tatlıdır insan
Işığı göremezsin sabah
Perdeyi açmadıktan sonra
Hayatta tıpkı böyledir
Umudun yoksa, felek gülse neye yarar
Uyku tutmadı mı gece?
Göz yaşların mı ıslattı yüzünü?
Gör bak daha nice çığlıklar atacaksın
Güldürmezse seni, neyine var bu hayat?
Şükredersin haline yarın
Ağlaman biter,hislerin yalnızlaşır
İşte o zaman seyret
Ruhun, azrailin nefesine daha yakın.
Son çare ölüm mü kaldı?
Duyguların mı köreldi, nefesin mi daraldı?
Elindeki zehire daha ne kadar bakacaksın
Yaşadıklarını silmeye cesaretin var mı?
Ölmek mi yaşamak mı,
Hayatın bir anlamı kaldı mı?
Ne bir gülüş değiştirir bu kaderi,
Ne de bir yalnız kadın
(
Yalnız Kadın başlıklı yazı
nurbanu-karaca tarafından
25.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
