Yine Gece -yine Hüzün-yine Sen
Yine geceYine hüzün,Saat gecenin sen vaktiGeçiyorsun,Bu şehrin akşamlarındanHer yanım karanlıkSeslensem,sensizlik
Bütün ışıkları sönmüş bu kentinSen sevgiliKandilime alev,Yüreğime ışık ver.Sessizliğime ses düşür
Sensiz bu şiir,Avuçlarımda pul pul dökülüyorSen,YüreğiminTutuksuz mahkumuSana sürgündeyimVurgun yemiş olsa da bu sevdaBaharı alıp götürsen de bendenSen papatyaları ekiyorum gönlümeBelki,dönersin diyeBitmiyor SevgiliSensizlik hiç bitmiyorKimbilir,Bu gece,Y
ağmurlarda özenipAğlayacak bana
Gitmeliyim artıkSeni sevmeyi de almalıyım yanıma....Yine geceYine hüzünSaat gecenin sen vaktiSöyle SevgiliŞimdi ben,Adı ,sen olanYalnızlığı mı sevmeliyim... (
Yine Gece -yine Hüzün-yine Sen başlıklı yazı
Gül Tuzcu Karaman tarafından
5.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
