KAYBETTİK
Şimdi öyle hale geldi ki zaman,
Tebessümle bakan yüzü kaybettik,
Çehrelerde maske gönülde güman,
Vahdeti unuttuk özü kaybettik.
Madde el üstünde tutulur oldu,
Komşusu açken tok yatılır oldu,
Çıkar için dostluk satılır oldu,
Bencillik uğruna bizi kaybettik.
Toplum arasında güven kalmadı,
Boşa koysak dolmaz dolu almadı,
Ne yapsak ne etsek çare olmadı,
Hak yoluna giden izi kaybettik.
İnsanlar çekildi özel odaya,
Günü takip ettik uyduk modaya,
Evladı emanet ettik dadıya,
Sonunda oğulu kızı kaybettik.
Menfaat peşinde sahte hocalar,
Aileler derde düşmüş bocalar,
Fabrikadan zehir saçar bacalar,
Baharı kaybettik yazı kaybettik.
Temeli olmazsa çökermiş çatı,
Gönüller pas tutmuş yürekler katı,
Ağzımıza az bal sürünce batı,
Elimizde olan kozu kaybettik.
Kimi kibirlidir kendini över,
Hayası kalmamış ecdada söver,
Büyükleri saymaz küçüğü döver,
Ağzımızda tadı tuzu kaybettik.
Mavi düşlerimiz karaya çaldı,
Ayran gönüllüler hep övgü aldı,
Ne Mecnunun aşkı ne Leyla kaldı,
İçimizde yanan közü kaybettik.
Özden der ki geçti böylece yıllar,
Kırıldı sevgiyle sarılan kollar,
Vurdum duymaz oldu büsbütün kullar,
Velhasıl gönülde gözü kaybettik.
Murat ÖZDEN
Arşivden
(
Kaybettik başlıklı yazı
Çerkezoğlu tarafından
8.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
