Yol Göründü...
Hayaller çekiyor içine beni,
Karanlık gecemin matemi gibi.
Sanki ecinniler sardı bedeni,
Zaman sonsuz mekân, arşın yok dibi.
İlk mektep günlerim gelir aklıma,
Çantam benden ağır bir tahta sandık.
Şalgamcı Cumali, amcaydı bana;
Onun şalgamından doyum umardık.
Bir de çörek varsa; o günüm "kebap",
Beş saatlık derse değerdi bunlar.
Öğle tatilinde tam dörtyüz ahbap,
Oynaş, kaynaş idik, kardeşti onlar.
"Bugün" de bir zaman çırak mürettip,
O günden vermiştim fikrime önem.
Orada öğrendik "Gazte"ye tertip,
Bir ömür gelişti böyle dem bedem.
Sonrası yel gibi geldi de geçti,
Kimi müzik dersi, ya matematik.
Ömrü bölüm bölüm kendince biçti,
Güne kalanların pek çoğu yitik.
Ararım geçmişte güzel günleri,
Hayaller önünde bulutlar kara.
Şükür ulaştırdık güne dünleri,
Artık yol göründü uzak diyara...
20.02.2020
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Yol Göründü... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
11.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
