Tamda bu mavi ,kapýnýn önünde 

Yine toza topraða bulanmýþdýn.elinde bir demet sarý çiçekle dikiliyordun.

Bundan çok çok bahar önceydi...

Üstünde benim pembe yeleðimden söküp ördüðüm kazaðýnlaydýn,o kazaðý hiç sevmezdin ya oðul ,ben kýz mýyým giymem ben bunu ana der hayýflanýrdýn ama yokluðu da tanýrdýn, bilirdin elde yok avuç ta yok..tamam sen üzülme ana der boynuma sarýlýr öper sonra üstüne geçirdiðin gibi ekmek teknesinden bir parça ekmek koparýr fýrlardýn sokaða iþte tamda o günde bu mavi kapýnýn önünde yine o pembe kazaðýnla toz,topraða bulanmýþ dikiliyordun... önce sakladýn elini sonra uzatýn çiçekleri ....önce derin bir iç çektin ,ana dedin  bu gün analar günüymüþ bilin mi?  öptün yanaðýmdan, elindeki  köküyle yolunmuþ daha üstünde topraðý duran çiçekleri eteðime býraktýðýn gibi, koþtun gittin misket oynayan çocuklarýn yanýna..oðul iþte o gün ilk defa senden duydum analarýn da bir günü olduðunu ,o gün pekte anlamamýþtým çocuklardan duyduðu bir oyunu oynuyor sanmýþtým.çiçekleri eteðimden toplayýp temizledim  evin giriþine  tersten astým kurusun da çayýný bari  yaparýz diye..

Aradan çok geçmedi hastalandýn  toprak oldun be oðul..üstünden önce günler,aylar,mevsimler geçti., çok baharlar geçti ...o baharlar da  o sarý çiçekler den çýkardý üstünde, oðulumun analar günü geldi derdim...yanan ciðerime çekerdim kokusunu ateþten kavrulmuþ analýktan aðýrlaþmýþ çiðerime..anladým ki analarýn günü her gün evlatlarý için yanmakmýþ oðul..

Þimdi bilmem kaç sene sonra yine ayný mavi kapýnýn önünde ...tamda bu kapýnýn önün de sarý çiçeklerin açtýðý bu ayda öylece bakýyorum koþup geldiðin yöne, yüreðimde yanan analýk günümü gel de kutla diye....

Not...telden yazýlmýþtýr kelime hatalarý af ola

Silgisizce