Nerdesin
Adım adım yürürken yolum oldu
gözlerin
Engelleri aşarak geliyorum
nerdesin
Bağlansa da ayağım kırılsa da
dizlerim
Ferhat gibi dağları deliyorum
nerdesin.
Senin sevdan asi dir, benimki deli
Tuna
İçimdeki dinmeyen esip duran
fırtına
Avucunda solmasın sürdüğüm o al
kına
Geçti bahar bitti yaz soluyorum
nerdesin.
Aradım karış karış her caddeyi sokağı
Issız yerde kurulan obaları otağı
Garip kuşun olmazmış bir yuvası yatağı
Bulmak için zamanı eliyorum nerdesin
Göçmen kuşlar misali uçup gittin
uzağa
Hangi cellat düşürdü o ceylanı tuzağa
Son yolculuğum olsa yatırsalar
kızağa
Visaline erişmek diliyorum nerdesin.
Gül yüzüne bakınca tutulur ayla
güneş
Geceleri yıldızlar olamazdı sana
eş
Benim sevgim gerçekti ne hayaldi
ne de düş
Sabahsız uykulara dalıyorum nerdesin.
Yedi mevsim boyunca bekledim
gelişini
Resimlerinde bile özledim gülüşünü
Vura vura yıkarak seyrettin ölüşümü
Yüreğin taş mı oldu ölüyorum
nerdesin.
İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)