Güneş batarken ufuklardan, kaybediyor kızıllığını,
Sevdalı gönüller yaşıyor,denizlerin yalnızlığını.
Güneş erken doğup,ışıklar saçıyor doğaya,
Her şey değişiyor,sanki cemre düşüyor havaya.
Yürekler bir başka çarpıyor, baktıkça denizlere,
Bir alem ki,hatırlatıyor başka bir alemi bizlere.
Her şey bir nizam içinde,kurulmuş saat gibi yürüyor,
Ötelerin ötesinde bir göz,yürüyen nizamı görüyor.
Her şey akıyor;dereler,çaylar,nehirler ve ırmaklar,
Bu akışta buluyorlar huzuru,nice bağrı yanıklar.
Dünya hep dönüyor,batıdan doğuya doğru,
Bu dönüşteki sırrı,bilemez insanoğlu.
Dünya bir han,konan göçüp gidiyor,
Bu han içinde,nice canlar uçup gidiyor.
Kimseye kalmayacak,bu faniler dünyası,
Hepimiz olalım,güzelliklerin aynası.
Kalır bu dünyada,yalnız yapılan iyilikler,
İyilik yap,at denize,bilmesin kimsecikler.
Mehmet Sayar
Kaan Deval Gemisi
14.05.2024 Saat:21.25.
Salerno/İtalya'dan Kıbrıs'a seferde
Yazıldı.
(
Beyitlerin Dilinden Dökülenler başlıklı yazı
Mehmet Sayar tarafından
16.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
