Anne ve babanýn bütün yanlýþlarýnýn cezasýný çocuklar çeker. Ýletiþim ve uyum sorunu yaþayan anne baba evliliði bazen bitirir, her biri kendi hayatýný sürdürür. Her iki taraf da bir takým zorluklar çeker ama asýl zorluðu çeken çocuklardýr.

Problemli bir aile hayatý çocuklarý ruhen hasta yapar, çocuklukta karý koca kavgasýnýn arasýnda büyüyen çocuklar evlilik sendromuna yakalanýr, ömür boyu bu sendromun etkisinden çýkamazlar. Hayata yeni yeni hazýrlanan çocuklar, hayata karþý çekingen, korkak ve pýsýrýk olurlar.

Bu çekingenlik ve korkaklýk onlarý hayat boyu takip eder. Okul baþarýlarýný olumsuz etkiler. Ýyi bir eðitim alamayan çocuklar býrakýn sýnýf atlamayý bulunduklarý sýnýfýn bile altýna düþer, baþarýsýz, beceriksiz, hatta hatta topluma yabancý ve zararlý birer birey haline gelebilirler. Evlenip bir yuva kurmakta zorlanýrlar. Kurarlarsa bile sürdürmekte zorlanýrlar, gerek korku, gerekse baþka dürtülerle bu yuvayý sürdürmekte güçlük çekerler.

Ýstemeden yanlýþ yaparlar, kimseyi ve hiçbir davranýþý tolere edemezler. Kimseyle kolay kolay iletiþim kuramazlar. Normal birey olarak yaþamlarýný sürdüremezler. Çoðu kere suça eðilimli olurlar. Toplum kurallarýna uymakta zorlanýrlar. Rehabilite edilmeye ihtiyaç gösterirler. Mutlu olmak ve mutlu etme eyleminde baþarýlý olamazlar.

Sürekli bir boþlukta hissederler kendilerini, doyuma ulaþmakta birçok engelleri vardýr. Bu engellerin çoðu da psikolojiktir. Mutsuz bir çocukluk, aile bireylerinin süregiden çatýþmalarý ruhsal dengelerini sarsmýþtýr. Bu dengeyi kazanmalarý artýk mümkün görünmemektedir onlara.

Hele anne-baba sürdüremedikleri yuvayý sürdürmekte ýsrar eder de problemleri bir türlü bitiremezlerse bu çocuklar üzerindeki travmayý artýrýr. Veya ayný anne baba evliliði sonlandýrýr, ancak bu boþanmada demokratik anlayýþ gösteremez, olayý bir savaþ boyutuna taþýrlarsa çocuklar da savaþýn tarafý haline gelir, taraflardan birine dost diðerine düþman olabilir.
Bazen de çocuklar bu olaydan faydalanmayý seçer, taraflarýn zaaflarýný kötüye kullanýr, sorumluluk almayan, kurnaz, üç kaðýtçý bir tip haline gelir. Bütün bu olup bitenlerden en çok zarar gören bireyler çocuklar olacaktýr.

Bütün bu sorunlar gösteriyor ki boþanmak bir çare deðildir. Ancak huzursuz bir aile yaþamý ve mutsuz bir evlilik de istenen bir durum deðildir. O halde yapýlmasý gereken ailede iletiþimin saðlanmasýdýr. Aile bireylerinin aile eðitimine alýnmasý, evlilik okullarýnýn yaygýnlaþtýrýlmasý, evliliði sürdürme ve bireylerin karþýlýklý anlayýþlý olma eðitimi almalarý þarttýr. Bunun için okullarda iletiþim derslerinin verilmesi, iletiþim uzmanlýðýnýn kol olarak gündeme getirilmesi, bunun için de iletiþim uzmanlarýnýn yetiþtirilmesi þarttýr.