Ve bugün bir daha anladım gözlerimin ardında beynimin hemen önünde,
Düşünürken bile garipserim seni aldatmayı.
Onca göz düşlerken bedenimi
onca nefes,
onca ten...
Doymaz aç karnı sensiz kalbimin.
Bir daha anladım bugün ruhun olmadan şiirlerle bile sevişmiyor ellerim,
Rüyam uyandırır beni,
Anladım bugün bilinçaltım bile aldatamazken seni.
"Aklım beş karışın statosferinde kaybolurken,
van gogh sarısı bir renktin gözümün önünde."
Her umutsuzluğa kapıldığında tut kalbini,
tut göğüs kafesinin içine hapsolmuş sonsuz evreni.
Odandaki makasınla üşenmeden kısalttığın kahküllerine asıyorum gençliğimi,
Affet beni, atlamak için kullanıyorum senin sevmediğin,Fenerbahçe'ye olan aşkım gibi hayran kaldığım köpek dişlerini.
Anladım işte bugün sevgilim.
Uçarken bir kuş sıçtı rakı kadehimin ortasına,
Talih kuşu daima kafaya isabet ettirmez yiğit bi delikanlıya.
Düşün şimdi !
Bir tohumun açtığı filizin toprağı,
toprağın yeşerttiği bir dalı,
yaşlı bir adamın aklına kazınmış güzel bir anı,
Düşün !
Haftalarca aç gezen sivrisineğin içtiği o kanı,
susuzluktan ölen bir devenin serabıyla bulduğu o canı...
Seviyorum işte seni,eriyeceğini bildiğim kardan adamın üstüne yazmıyorum aşkımı.
Yüzüne bakmaya utanan,kenarları kırmızı
gözlerime kazıyorum adını.
(
Van Gogh Sarısı Bir Renk başlıklı yazı
haktan tarafından
25.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
