İmansız Dinlerim
yetim kalan bir coğrafyanın dinsiz gökyüzü gibi,
parlıyor sahteden ay ışığı şakaklarımın eninde.
gece bile tiratlar yazarken yaşadığın güne,
avuçlarıma atıyorum her toprağı geceden, gündüze....
yanarken cenneti; tanrının cehennemi,
yazıyorum şiiri-i ölümleri.
kinim düşlerimi sıvazlarken yatıştırıyorum dilimi.
çünkü ben gökyüzünden dolduruyorum mürekkebimi.
ahı tutmayan yetim bir çocuğun içtiği gözyaşı kadar masumdu,
serzenişlerim!
her pavyonun vazgeçmediği konsomatrisin bile hayaliyken
"mutluluk"..
ne sürerim nefesimi düşlerine,
ne ihanet ederim imansız dinlerime...
(
İmansız Dinlerim başlıklı yazı
haktan tarafından
25.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
