YORGUN BEDENLER

Ne bitimsiz yolmuþ bu, koþsan nafile gülüm;

Ayaðým taþ yorgunu, yolum gurbet yorgunu.

Hüzünler boðdu beni coþsan nafile gülüm,

Bedenim yaþ yorgunu, gönlüm hasret yorgunu.

Bir zaman dillerdeydi aþkýma düþkünlüðün,

Ne zaman bitecek ki gönlüme küskünlüðün,

Sohbeti unutturdu zamansýz suskunluðun,

Geceler düþ yorgunu, gün rivayet yorgunu.

Yardan ayrýlan kalpte sancýlar ince baþlar;

Ayrýlýðýn alevi bütün bedeni haþlar.

Yaðmurla yarýþýnca gözlerimdeki yaþlar,

Tabiat kýþ yorgunu, bahar rahmet yorgunu.

Eðer olursa bir gün ortada yokken neden;

Seni yalnýz býrakýp haksýz yere terk eden;

Yýllardýr Coþari’nin kahrýný çeken beden;

Aðrýyan baþ yorgunu, aþka gayret yorgunu.

06.05.2023/Samsun

Ýbrahim COÞAR